အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ ငါးမ်ဳိး
▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
ထုိအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိေလသာတို႔မွ ကြင္းလုံးကြၽတ္ လြတ္ေျမာက္ေသာ
အရဟတၱဖုိလ္ ၀ိမုတၱိဉာဏ္ကို ရင့္က်က္ေစတတ္ကုန္ေသာ သဒၶါ, ၀ီရိယ, သတိ,
သမာဓိ, ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔၏ ထက္သည္, ႏုံ႔သည္ = ...ရင့္သည္, ႏု
သည္၏ အစြမ္းျဖင့္ ---
၁။ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၂။ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၃။ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၄။ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၅။ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမိအနာဂါမ္ - ဟု ငါးမ်ဳိး ရွိေပသည္။
(အံ၊၂၊၄၅၀-၄၅၂။ ၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။ သံ၊၃၊၁၇၇။၃၃၀။)
၁။ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီ = သုဒၶါ၀ါသငါးဘုံတို႔တြင္ တစ္ဘုံဘုံ၌ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္
ကပ္ေရာက္ တည္ေနၿပီးေနာက္ သက္တမ္းအပိုင္း အျခား အလယ္သို႔ မေရာက္
မူ၍သာလွ်င္ = သက္တမ္းတစ္၀က္ မႀကိဳးမီမွာပင္ ကိေလသပရိနိဗၺာန္အားျဖင့္
ပရိနိဗၺာန္ျပဳရမည့္ = အရဟတၱဖိုလ္ဆုိက္ေရာက္မည့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္
အႏၲရာပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၂။ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီ = သတ္တမ္းအပိုင္းအျခား၏ အလယ္ကိုလြန္ၿပီးမွ = သက္
တမ္းတစ္၀က္ေက်ာ္ၿပီးမွ ကိေလသပရိနိဗၺာန္ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရမည့္ = အရဟတၱ
ဖိုလ္ဆုိက္ေရာက္မည့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္မည္၏။
(၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၃။ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီ = သဒါၶ , ၀ီရိယ , သတိ, သမာဓိ,ပညာတည္းဟူူေသာ
ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔က ထက္ျမက္ေနေသာေၾကာင့္ လြန္လြန္ကဲကဲ အျပင္းအထန္
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုံ႔လပေယာဂႏွင့္ ကင္းေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ = ၀ိ
ပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို အျပင္းအထန္ လြန္လြန္ကဲကဲ အားမထုတ္ရ
ဘဲ သက္သာ လြယ္ကူ ေခ်ာေမာေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ အရဟတၱမဂ္တည္း
ဟူေသာ အထက္မဂ္ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီ
အနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၄။ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီ = ဝိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို လြန္လြန္ကဲကဲ ျပင္း
ျပင္းထန္ထန္ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ပြားမ်ားအားထုတ္မႈ လုံ႔လပေယာဂ ရွိပါမွ ယင္း
လုံ႔လပေယာဂ ၀ီရိယ၏ အားေပးေထာက္ပံ့မႈရွိေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ အရ
ဟတၱမဂ္တည္းဟူေသာ အထက္မဂ္ကို ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္
အသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။) (သဒၶါ, ၀ီရိယ, သတိ, သ
မာဓိ, ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔က ႏုံ႔ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ပင္ပင္ပန္း
ပန္း ခက္ခက္ခဲခဲ ၿငိဳၿငိဳျငင္ျငင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲျဖင့္ အရဟတၱမဂ္ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ျခင္း
ျဖစ္ေပသည္။ (မဟာဋီ၊၂၊၅၃၂။)
၅။ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမီ = အ၀ိဟာ, အတပၸ, သဒုႆာ, သုဒႆီ,
အကနိ႒ဟူ၍ သုဒၶါ၀ါသ ငါးဘုံရွိ၏။ ထုိတြင္ ထုိက္သင့္ရာ အ၀ိဟာစသည့္
သုဒၶါ၀ါသဘုံ တစ္ခုခုတြင္ အနာဂါမ္အရိယာသူေတာ္ေကာင္းသည္ ပဋိသေႏၶ
အားျဖင့္ ကပ္ေရာက္တည္ေနရ၏။ ေရွးဦးပဋိသေႏၶျဖစ္ရာ ထုိဘုံမွအထက္
အထက္ ဘုံ၌ ထပ္မံ ပဋိသေႏၶေနေသာအခါ အကနိ႒ဘုံသို႔တုိင္ေအာင္ တက္
ေရာက္ကာ ပဋိသေႏၶတည္ေနရ၏။ ထုိအကနိ႒ဘုံ၌ ကိေလသပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံ
ရေသာအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမိအနာဂါမ္ မည္၏္ ။
(၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။ သံ၊၃၊၁၇၇။၃၃၀။)
ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္
(ေရဥပမာရွိသူမ်ား မွ)
https://www.facebook.com/pages/Buddhavasa-Tiloka/355156207937549?ref=stream
▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
ထုိအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ကိေလသာတို႔မွ ကြင္းလုံးကြၽတ္ လြတ္ေျမာက္ေသာ
အရဟတၱဖုိလ္ ၀ိမုတၱိဉာဏ္ကို ရင့္က်က္ေစတတ္ကုန္ေသာ သဒၶါ, ၀ီရိယ, သတိ,
သမာဓိ, ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔၏ ထက္သည္, ႏုံ႔သည္ = ...ရင့္သည္, ႏု
သည္၏ အစြမ္းျဖင့္ ---
၁။ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၂။ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၃။ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၄။ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္,
၅။ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမိအနာဂါမ္ - ဟု ငါးမ်ဳိး ရွိေပသည္။
(အံ၊၂၊၄၅၀-၄၅၂။ ၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။ သံ၊၃၊၁၇၇။၃၃၀။)
၁။ အႏၲရာပရိနိဗၺာယီ = သုဒၶါ၀ါသငါးဘုံတို႔တြင္ တစ္ဘုံဘုံ၌ ပဋိသေႏၶအားျဖင့္
ကပ္ေရာက္ တည္ေနၿပီးေနာက္ သက္တမ္းအပိုင္း အျခား အလယ္သို႔ မေရာက္
မူ၍သာလွ်င္ = သက္တမ္းတစ္၀က္ မႀကိဳးမီမွာပင္ ကိေလသပရိနိဗၺာန္အားျဖင့္
ပရိနိဗၺာန္ျပဳရမည့္ = အရဟတၱဖိုလ္ဆုိက္ေရာက္မည့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္
အႏၲရာပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၂။ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီ = သတ္တမ္းအပိုင္းအျခား၏ အလယ္ကိုလြန္ၿပီးမွ = သက္
တမ္းတစ္၀က္ေက်ာ္ၿပီးမွ ကိေလသပရိနိဗၺာန္ျဖင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရမည့္ = အရဟတၱ
ဖိုလ္ဆုိက္ေရာက္မည့္ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဥပဟစၥပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္မည္၏။
(၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၃။ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီ = သဒါၶ , ၀ီရိယ , သတိ, သမာဓိ,ပညာတည္းဟူူေသာ
ဣေႁႏၵငါးပါးတို႔က ထက္ျမက္ေနေသာေၾကာင့္ လြန္လြန္ကဲကဲ အျပင္းအထန္
ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ လုံ႔လပေယာဂႏွင့္ ကင္းေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ = ၀ိ
ပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို အျပင္းအထန္ လြန္လြန္ကဲကဲ အားမထုတ္ရ
ဘဲ သက္သာ လြယ္ကူ ေခ်ာေမာေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ အရဟတၱမဂ္တည္း
ဟူေသာ အထက္မဂ္ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အသခၤါရပရိနိဗၺာယီ
အနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။)
၄။ သသခၤါရပရိနိဗၺာယီ = ဝိပႆနာဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းကို လြန္လြန္ကဲကဲ ျပင္း
ျပင္းထန္ထန္ က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ပြားမ်ားအားထုတ္မႈ လုံ႔လပေယာဂ ရွိပါမွ ယင္း
လုံ႔လပေယာဂ ၀ီရိယ၏ အားေပးေထာက္ပံ့မႈရွိေသာ ၀ိပႆနာအက်င့္ျဖင့္ အရ
ဟတၱမဂ္တည္းဟူေသာ အထက္မဂ္ကို ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္
အသခၤါရပရိနိဗၺာယီအနာဂါမ္ မည္၏။ (၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။) (သဒၶါ, ၀ီရိယ, သတိ, သ
မာဓိ, ပညာတည္းဟူေသာ ဣေႁႏၵတို႔က ႏုံ႔ေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ပင္ပင္ပန္း
ပန္း ခက္ခက္ခဲခဲ ၿငိဳၿငိဳျငင္ျငင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲျဖင့္ အရဟတၱမဂ္ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ျခင္း
ျဖစ္ေပသည္။ (မဟာဋီ၊၂၊၅၃၂။)
၅။ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမီ = အ၀ိဟာ, အတပၸ, သဒုႆာ, သုဒႆီ,
အကနိ႒ဟူ၍ သုဒၶါ၀ါသ ငါးဘုံရွိ၏။ ထုိတြင္ ထုိက္သင့္ရာ အ၀ိဟာစသည့္
သုဒၶါ၀ါသဘုံ တစ္ခုခုတြင္ အနာဂါမ္အရိယာသူေတာ္ေကာင္းသည္ ပဋိသေႏၶ
အားျဖင့္ ကပ္ေရာက္တည္ေနရ၏။ ေရွးဦးပဋိသေႏၶျဖစ္ရာ ထုိဘုံမွအထက္
အထက္ ဘုံ၌ ထပ္မံ ပဋိသေႏၶေနေသာအခါ အကနိ႒ဘုံသို႔တုိင္ေအာင္ တက္
ေရာက္ကာ ပဋိသေႏၶတည္ေနရ၏။ ထုိအကနိ႒ဘုံ၌ ကိေလသပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံ
ရေသာအနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္သည္ ဥဒၶံေသာေတာ အကနိ႒ဂါမိအနာဂါမ္ မည္၏္ ။
(၀ိသုဒၶိ၊၂၊၃၅၂။ သံ၊၃၊၁၇၇။၃၃၀။)
ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္
(ေရဥပမာရွိသူမ်ား မွ)
https://www.facebook.com/pages/Buddhavasa-Tiloka/355156207937549?ref=stream
No comments:
Post a Comment