Sunday, January 17, 2016
Thursday, January 7, 2016
ေက်ာက္ဖရံု
ေဆးဒါန
#ေက်ာက္ဖရံု
မ်ိဳးရင္း။ ။ Cucubitaceae (ဗူးမ်ိဳးရင္း)
Bot ။ ။ Benincasacerifera Savi.
Eng ။ ။ White Gourd; White pumpkin;
Mon။ ။ Sort Khapee Htaw.
Shan ။ ။ Mak-Pak-Pein.
Mal ။ ။ Kumbalam.
ပါဠိ ။ ။ကကၠာရု
ေက်ာက္ဖရံုသည္ အခ်ိဳမ်ိဳး အခါး မ်ိဳးဟူ၍ ရိွသည္။ အခါး
မ်ိဳးသည္ အခ်ိဳမ်ိဳးထက္ေသးသည္။ အခ်ိဳမ်ိဳးမွ ထြန္း၍ ခါးေသာ အခါးမ်ိဳးလည္းရိွသည္။ ၄င္းကို မဆိုလို။ ဝက္ဖရံု
တစ္မ်ိဳးလည္း ရိွေသးသည္။ ၄င္း အသီး အဆံျဖင့္ အဂၢိရတ္လုပ္ငန္းတြင္ေဆးဒါန္ဖမ္းႀကသည္။
အျမင့္ေပေပါင္း ၄၀၀၀ အထိျဖစ္ထြန္းၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားတြက္ ေပါက္ေရာက္သည္။ စိုက္ပ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။မိုးဦးတြင္ ကဆုန္မွ ၀ါဆိုအတြင္း မိုးေႏွာင္း တြင္ ေတာ္သလင္း လမွ တန္ေဆာင္မုန္း အတြင္း အေစ့ကို တိုက္ရိုက္ ခ်စိုက္ ႏိုင္သည္။ က်င္းအနက္ တစ္ေတာင္ ၊ အက်ယ္ ၄ ေပ ပတ္လည္ တူး၍ ေျမေဆြး ၅၀ % ခန္႔ ေရာစပ္ၿပီး ဖရံုေစ့မ်ားကို အေစ့ျမွပ္ရံုမွ် စိုက္ရမည္။ စင္ေတာင့္ေတာင့္ ထိုးေပးရသည္။ မိုးနည္းေသာေဒသမ်ားတြင္ ေျမတြင္ လႊတ္၍ စိုက္ႏိုင္သည္။ ေျခာက္ေသြ႕ ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ လိုအပ္သည့္ အစိုဓာတ္ရေအာင္ ေရေလာင္း ေပးရန္လိုသည္။စိုက္ပ်ိဳးၿပီး ရက္ေပါင္း ၆၀ မွ ၁၀၀ အတြင္း စတင္ အသီးသီး ၍ ဆြတ္ခူးႏိုင္သည္။ (အထူးသျဖင့္ ေက်ာက္ဖရံုသည္ အန႔ံအသက္မ်ားကို စုပ္ယူႏိုင္ေသာ သတၱိရွိသျဖင့္ အနံ႔အသက္ဆိုးသည့္ ေနရာမ်ားအနီး စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ၊ ထားသိုျခင္း မျပဳရန္ လိုသည္။ )
#အပင္
တစ္ႏွစ္ခံႏြယ္ပင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ အျဖဴေရာင္ သို႔မဟုတ္ သံေခ်းေရာင္ အေမြးကေလးမ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနသည္။ ပင္စည္ ေတာင့္တင္း၍ ေထာင့္ပါသည္။ ႏြယ္ႏွာေမာင္း ၃ ခုျဖာသည္။
#အရြက္
အရြက္သည္ ေတာက္ပေသာ အစိမ္းေရာင္ ျဖစ္သည္။ အေမြးမ်ားရွိ၍ ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္ တြင္ ပို၍ အေမြးထူသည္။ ႏွလံုးပံုျဖစ္ၿပီး အ၀ိုက္ ၅-၇ ခုရွိသည္။ အ၀ိုက္မ်ားသည္ က်ယ္ျပန္႔၍ သံုးေျမွာင့္ပံုရွိသည္။
#အပြင့္
အ၀ါေရာင္ျဖစ္သည္။ ႀကီး၍ ပြင့္ထီး ျဖစ္သည္။ လိင္စံုသည္။
#အသီး
တိုင္လံုးပံုျဖစ္ၿပီး အစိမ္းေရာင္ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ ေရာေန၏ ။ ႏုစဥ္ အခြံေပ်ာ့၍ ရင့္ေသာ္ ၾကြပ္ဆတ္ၿပီး မာသည္။ အခြံေပၚတြင္ အေမြးၾကမ္းေလးမ်ားရွိသည္။ အေစ့မ်ား ျပားၿပီး အျဖဴေရာင္ ရွိသည္ ။
#စိုက္ပိ်ဳးရန္နည္းအေနျဖင့္ (ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုကိပ်ိဳး
နည္း-လမ္းညြန္မွ)
#စိုက္နည္းႏွစ္ခုမွ သင့္ေတာ္သလိုသံုးနိုင္
သို ့မဟုတ္ မိမိိမိ စိတ္ကူးျဖင့္လည္းျပဳလုပ္နိုင္။
ေက်ာက္ဖရံုတြင္ ၁-၂ ေပႏွင့္ အလံုးႀကီး၂ေပအထက္
အရွည္မ်ိဳးဟူ၍ရိွျပီး အလံုးလတ္မ်ိဳးမ်ားကို စီးပြါးျဖစ္ ေျမလြတ္တြင္ စိုက္ပ်ိဳးႀကသည္။ အလံုးႀကီးမ်ိဳးမ်ားကို အခ်ိဳ႕ ေဒသမ်ားတြင္စင္တင္စိုက္ႀကျပီး ဧရာဝတီ တိုင္းမွ
ပန္းတေနာ္ ဟသၤတ အလံုးႀကီးမ်ိဳးမ်ားသည္ ထင္ရွားသည္။ မ်ိဳးအားလံုး၏အျပင္ခြံ တြင္ ဖေရာင္း
ပါဝင္မွဳ မ်ား၍ အျဖဴေရာင္ပိုေတာက္သည္။
စိုက္ခ်ိန္အေနျဖင့္မိုးေႏွာင္းတြင္ ေျမလြတ္စိုက္ႀကျပီး
စင္တင္စိုက္ပါက တစ္ႏွစ္ပါတ္လံုးစိုက္ပ်္ဳးနိုင္သည္။
အခ်ိဳ႕ေဒသမ်ားတြင္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ တဲမ်ားေပၚတြင္
တင္ကာ ႏွစ္ပါတ္လည္ စိုက္ပ်ိဳးထားတတ္ျပီး အလံုးလတ္မ်ဳးမ်ားကို ယိုလုပ္ငန္းအတြက စီးပြါးျဖစ္
ေျမလြတ္၍ စိုက္ပ်ိဳးႀကသည္။
စိုက္ပ်ိဴးျခင္းအေနျဖငိ့ စင္တင္စနစ္ ေျမလြတ္စနစ္ကို ေဘာင္ဆြဲ၍ တိုက္ရိုက္အေစ့ခ် စိုက္ႀကသည္။
သဘာဝ ေျမႀကဇာ ႏွင့္ ႏြားေခ်း တီစူပါ ေျမႀသဇာ တို ့ကို
ေရာ၍ စိုက္ေဘာင္ကိုဆြဲျပီး သမ ေအာင္ ေမႊ၍ ထည့္ေပး
ရမည္။စင္တင္စနစ္တြင္ ၃ ေပ အက်ယ္ ၁ ေပ အျမင့္ေဘာင္ ဆြဲ၍ စိုက္ပါ။ စိုက္ေဘာင္ႀကီးေလ ပိုေကာင္း ေလျဖစ္ပါသည္။ ေျမလြတ္ စနစ္တြင္ ၂ ေပ အက်ယ္ ၁ ေပ အျမင့္ေဘာင္ဆြဲ၍ တစ္ပင္ႏွင့္တစ္ပင္
၂ ေပႀကားႏွစ္တန္းစိုက္ျပီး တစ္ေဘာင္ႏွင့္တစ္ေဘာင္
၁၅ -၂၀ ေပ အရွည္ဆြဲပါက တစ္ဧက လ်င္ အပင္
၂၀၀၀ ခန္ ့ထည့္သြင္း၍ ရပါသည္။
ေျမႀသဇာ ထည့္သြင္းျခင္း အေနျဖင့္ ေက်ာက္ဖရံု
တစ္ဧက လ်ွင္ သဘာဝေျမႀသဇာလွည္း ၁၀ -၂၀ စီး
ပုလဲ ၁၂ အိတ္ တီစူပါ ၂-၄ အိတ္ ပိုတတ္ရွ္ေျမႀသဇာ
၁-၂ အိတ္ ထည့္ေပးရမည္။ ေဒသ မ်ိဳး အားလံုးတို ့အား
စိုက္ျပီး ရက္ ၁၀၀ ေက်ာ္မွ စတင္ခူးဆြတ္နိုင္ပါသည္။
စိုက္ျပီး အရြက္ ၇ ရြက္ထြက္ခ်ိန္တြင္ ေခါင္ႏွိမ္ ေပးသင့္ပါသည္။
အပင္ျပဳစုျခင္းတိုက္ရိုက္ အေစ့ခ် စိုက္ျခင္း ျဖစ္၍ အပင္ ငယ္စဥ္တြင္ သတိထားျပီး ေပါင္းရွင္းေပးပါ။
အေစ့ ကို အေညွာက္ေဖါက္ျပီးမွ ခ်ပါ။ အပင္ငယ္စဥ္
တြင္ေရကို မျပတ္ ေလာင္းေပးရမည္။ အပင္ႀကီးထြားစဥ္
ေရငတ္ ဒဏ္ အေတာ္အသင့္ခံနိုင္ျပီး အသီး စတင္သီး
ခ်ိန္တြင္ လိုအပ္ပါက ေရသြြင္းေပးဖို ့လိုအပ္ပါသည္။
ပိုးမႊား ေရာဂါကို အျခား ဘူး ဖရံု မ်ိဳးရင္းဝင္အပင္မ်ား
ထက္ပိုခံနိုင္ေသာ္လည္း ေရာဂါကင္းေလ အသီးထြက္
ပို၍ တာရွည္ေလ ျဖစ္သျဖင့္ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ ပိုးမႊား
မ်ားကို ဂရုစိုက္ျပီး မိွဳႏွင့္ အျခားေရာဂါမ်ားကို ႀကိဳတင္
ကာကြယ္ထားသင့္ပါသည္။
အေစ့ႏွင့္ ခူးယူျခင္းကို အေစ့ခ်ျပီး ရက္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ တြင္ စတင္ခူးယူစားသံုးနိုင္ပါသည္။ မ်ိဳးေစ့ ထုတ္ယူလိုပါက ပန္းပြင့္ျပီး ၆၅ ရက္ေက်ာ္မွ ခူးဆြတ္
သင့္ပါသည္။ေက်ာက္ဖရံုသည္ တာရွည္ အထားခံ
သျဖင့္ အလံုးလိုက္ အရိပ္တြင္ ႏွစ္ပါတ္လည္ ထားသင့္ပါသည္။ ေက်ာက္ဖရံုကို မ်ိဳးေစ့ အတြက္ အလံုး
လိုက္သဘာဝ အတိုင္း သိုေလွာင္ျခင္းျဖင့္ အပင္ေပါက္
ရာခိုင္ႏွဳန္း ပိုေကာင္းပါသည္။
သတိျပဳရန္ အေနျဖင့္ ေရမ်ားႀကိဳက္ေသာ္လည္း
အျမစ္မပုပ္ေစရန္ ဂရုျပဳပါ။ေရေပး လြန္ပါက အရြက္အား
ေကာင္းျပီး အသီးအားယုတ္တတ္ပါသည္။ အရြက္ အရမ္
မ်ားလာပါကေခြ်ပစ္ပါ။ အသီးကို ခူးေသာအခါ အညွာ
တစ္လက္မခန္ ့ထားျပီး ေနရိပ္တြင္ထားပါ။
မေျခာက္ခင္ တစ္လံုးႏွင့္တစ္လံုး မထိပါေစႏွင့္။
#အသံုးဝင္ပံု
အပြင့္ ၊ အသီး ၊ အေစ့ ၊ အျမစ္ ၊ အထူးသျဖင့္ အသီးကို ပို၍ အသံုးျပဳ၏။
#အာနိသင္
ျမန္မာေဆးက်မ္းမ်ားအလိုအရ ခ်ိဳ၍ အနည္းငယ္ ငန္ေသာ အရသာရွိသည္။ အားကို တိုးပြားေစ၍ သည္းေျခကို ႏိုင္၏ ။ မွည့္ေသာအသီးသည္ ၀မ္းမီးကို ေတာက္ေစသည္။ ေသြး ၊ ေလေရာဂါႏွင့္ရူးသြပ္ျခင္းကို ေပ်ာက္ေစ၍ ဆီးအိမ္ကို သန္႔ရွင္းေစတတ္၏ ။
#အပြင့္အသံုးျပဳပံု
၁ ။ ေက်ာက္ဖရံုပြင့္ကို ႀကိတ္စားေသာ္ ကာလ၀မ္းေရာဂါေပ်ာက္၏။
#အသီးအသံုးျပဳပံု
၁ ။ အသီးသည္ အဆုတ္ေရာဂါေၾကာင့္ အားအင္ကုန္ခန္းျခင္းအတြက္ အာဟာရ ျဖစ္ေစ သည္။အသီးရည္ကို ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေသြးယိုစီးျခင္းႏွင့္ ေသြးအန္ ေသြးက် ေရာဂါ ေပ်ာက္၏ ။
၂ ။ အသီးရည္တြင္ ရွိန္းခိုႏွင္ဂ်ံဳျပာဆား အနည္းငယ္ထည့္ေသာက္ေသာ္ ဆီးအိမ္ေရာင္ျခင္း ေပ်ာက္၍ ေက်ာက္ကပ္ တြင္တည္ေသာ ေက်ာက္ကို အရည္ေပ်ာ္၍ က်ေစ၏ ။
၃ ။ ေက်ာက္ဖရံုရည္ ကို ၀က္ရူးနာ ၊ ေလနာ ၊ အရူးေရာဂါတို႔ အတြက္လည္း သံုး၏။
#အေစ့အသံုးျပဳပံု
၁ ။ အေစ့ကိုသန္က်ေဆးအျဖစ္ သံုးသည္။
#အျမစ္အသံုးျပဳပံု
၁ ။ ေက်ာက္ဖရံုျမစ္မႈန္႔ကို ေရေႏြးႏွင့္ ေသာက္လွ်င္ေခ်ာင္းဆိုးေရာဂါႏွင့္ ပန္းနာရင္က်ပ္ ေရာဂါ ေပ်ာက္၏။
မ်ားေသာ အားျဖင့္ အသီးကုိ သုံးရသည္။ ခ်ိဳ၏။ အမွည့္ အနည္းငယ္ ဖန္၏။ ေအး၏။ (အစိမ္း) အနည္းငယ္ ေအး၏။ ၀ိပါက ခ်ိဳ၏ ။
အားကုိ တိုးပြားေစ၏။ သုတ္ကုိ တုိးပြားေစ၏။ ေၾကက်က္ခဲ၏။ မွည့္ေသာ အသီးသည္ ၀မ္းမီးကုိ ေတာက္ေစ ၏။ ေၾကက်က္ လြယ္၏။
ဆီးအိမ္ကုိ သုတ္သင္တက္၏။ သည္းေျခကို ႏုိင္၏။
ေက်ာက္ဖရံုသီး အႏုသည္ ေအး၏သည္းေျခကို နိုင္၏
ေက်ာက္ဖရံုသီး အလတ္သည္ သလိပ္ကို ပ်က္ေစသည္။
ေက်ာက္ဖရံုသီး အရင့္ အမွည့္သည္ မေအးလြန္းခ်ိဳ၏။စဥ္ငယ္ဖန္၏ေႀက လြယ္၏ဝမ္းမီးကို
ေတာက္ေစတတ္သည္။ဆီးကို ရြင္ေစတတ္သည္။ ေဒါသ
သံုးပါးကို နိုင္ျပီး ရူးေသာ အနာကို နိုင္သည္။
#ေက်ာက္ဖရုံ သီး၏ သတၱဳရည္ကုိ ေသြးအန္ေသြး၀မ္း၊ ေသြးယုိစီးေသာ ေရာဂါမ်ားကုိ တုိက္ ေကၽြးလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္း ေစသည္။
ေက်ာက္ဖရုံသီးကို ဆီးနည္း၊ ဆီးေအာင့္၊ ဆီးခ်ဳပ္၊ ဆီးေက်ာက္တည္ ေရာဂါ မ်ား၌ အသီး သတၱဳရည္ ၃ က်ပ္သားတြင္ ရွိန္းခုိႏွင့္ ဂ်ဳံပင္ျပာ ဆားအနည္းငယ္ ေရာထည့္၍ တုိက္ေကၽြး ျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏုိင္သည္။
အဆုတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမစ္ေျခာက္နာ၊ အဆုတ္ေရာဂါ၌ အားအင္ ကုန္းခမ္းျခင္းတုိ႔ အတြက္ အသီးကုိ ငရုတ္ေကာင္း ၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဂ်င္း၊ ပ်ားရည္၊ ေထာပတ္၊ သၾကားတုိ႔ႏွင့္ ေရာစပ္၍ (ကုမၻ႑ ခ်က္ေဆး) အျဖစ္ အသုံးမ်ား ၾကသည္။
#ကုမ႓႑ခ်က္ေဆး အျဖစ္ေဖၚျပရပါက။
၁။ ေက်ာက္ဖရံုသီး ၃ ပိႆာ ၂၅ က်ပ္
၂။ေထာပတ္ ၂၅ က်ပ္
၃။သႀကား ။
၄။ပ်ားရည္ ။
၅။ခ်င္းေျခာက္ ၆ ပဲ
၆။ပိတ္ခ်င္း ၆ ပဲ
၇။သစ္ႀကပိုး ၁ က်ပ္ ၄ ပဲ
၈။ဖါလာ ။
၉။ကရေဝး ။
၁၀။ ငရုတ္ေကာင္း ။
၁၁။နံနံေစ့ ။
၁၂။ဇီယာ ။
အမွတ္စဥ္- ၁ ၂ ၃ ၄ ကိုေတေဆး ကဲ႕သို ့ခ်က္ျပီး က်န္သည့္ ေဆးအမယ္မ်ားကို အမွဳန္ ့ျပဳထည့္ပါ။
ရသ အေနျဖင့္ ပူ ဆိမ့္ ခါး ဝိပါက အေနျဖင့္ ပူစပ္
ဂုဏ္ အေနျဖင့္ ဥဏွ ဂရု ထူလ ထိရ သိနိဒၶ ရိွသည္။
အက်ိဳးသြား အေနျဖင့္ သီတ ျငိမ္း အတြင္း ပထဝီ အာေပါႏွင့္ တစ္ကြြ အားကို ျဖစ္ေစသည္။
သံုးစြဲရန္ အညြန္း အေနျဖင့္- ေသြးအန္ ေသြးလ်ံွ ေသြးက်
စေသာ ရတၱပိတ္ ေရာဂါမ်ားႏွင့္ သလိပ္ပုတ္ဆန္သူမ်ား
အခိုးအကင္းငုပ္သူမ်ား အားေရေအး ျဖင့္ မနက္ ည တိုက္ပါ။
ေက်ာက္ဖရုံေစ့ ငါးမတ္သားကုိ ႀကိတ္၍ ႏွမ္းဆီတုိ႔ႏွင့္ ေဖ်ာ္ၿပီး တုိက္ေကၽြးၿပီးေနာက္ ႏူးညံ့ေသာ ၀မ္းႏႈတ္ေဆး တုိက္ေကၽြးလွ်င္ သန္၊ တုတ္ ပုိးမႊားကုိ က်ဆင္း ေစသည္။
ေက်ာက္ဖရုံေစ့မွအဆီထုတ္၍တုိက္ေကၽြးလွ်င္သန္၊တုတ္မ်ားကုိက်ဆင္း ေစပါသည္။ ေက်ာက္ကပ္ ေဖာေရာင္ျခင္းႏွင့္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ေရာဂါ မ်ား၌ အသီး၊ သတၱဳရည္ကုိ သၾကား၊ ကလူးကုိ႔စ္ တုိ႔ႏွင့္ တုိက္ေကၽြး ျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ ကင္း ေစပါသည္။
ေက်ာက္ဖ႐ုံသီး ကို ဂ်စ္ျဖင့္ျခစ္ ကာ ဆား အနည္းငယ္၊ သၾကား သင့္ေတာ္႐ုံ ထည့္ ၍ ေဖ်ာ္ရည္ အျဖစ္ျပဳလုပ္ၿပီး ေန႔စဥ္ နံနက္ တစ္ခြက္ ညတစ္ ခြက္ အၿမဲေသာက္သုံး ေပးေသာေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာသည္ ႏွစ္ပတ္ ခန္႔အၾကာတြင္ ယူပစ္သလုိ သက္သာေပ်ာက္ ကင္း ပါသည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး သည္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါသာ မက ဆီးလမ္း ေၾကာင္း တြင္ ေက်ာက္တည္ျခင္းမ်ား ကို လည္း ေပ်ာက္ကင္းေစေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။
ဆီး လမ္းေၾကာင္း တြင္ ပိတ္ဆုိ႔ ေနေသာ ေက်ာက္မ်ား ကိုပင္ အရည္ေပ်ာ္ေစသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ဆီးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါမ်ား တြင္ လည္း ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို လုိအပ္ သလို စားသံုးေပးျခင္းျဖင့္ ေငြကုန္ သက္သာ လူ မပင္ပန္းဘဲ ေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္းေစသည္။ ထို ့ျပင္ ေက်ာက္ကပ္ေႀကာင့္ အသည္းအသန္ေအာင့္ေနသူမ်ား ေက်ာက္ဖရုံသီးကို ခြဲ အူတိုင္ထုတ္ျပီး ေက်ာက္ကပ္ေနရာသို့ အတြင္းသားျဖင့္ကပ္၍ စည္းထားပါ။ ေျဖးေျဖးသက္သာလာပါမည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ စိုက္ပ်ဳိးေရး မွ ထြက္ေသာ သီးႏွံ မ်ားသည္ က်န္းမာေရး အတြက္ အထူးေကာင္းမြန္ေသာ အစား အစာ မ်ားျဖစ္သလို အလြန္ အသံုး ဝင္ေသာ ေဆးစြမ္းေကာင္းမ်ား လည္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး ကို ေၾကာ္ခ်က္ ၍ လည္းေကာင္း၊ ဟင္းခ်ဳိ အျဖစ္လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ သလို ခ်က္ျပဳတ္၍လည္း စားသံုး ႏုိင္ သည္။
ထုိ႔အျပင္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး အႏု ကိုလည္း တို႔စရာ အျဖစ္ စားသံုး ႏုိင္သည္။ ေဝဒနာ ခံစားရေသာေရာဂါ အတြက္ ေငြကုန္ေၾကးက် သက္သာသည့္ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ပင္ျဖစ္သည္။
ႏြယ္ျမက္ သစ္ပင္ ေဆးဖက္ဝင္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အညီ ျမန္မာႏုိင္ငံ တြင္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ အပင္ မ်ားသည္ တိုင္းရင္းေဆး အျဖစ္ အသံုးဝင္လ်က္ ရွိသည္ ကို အသိနည္းေနေသး သည္။ ႏုိင္ငံျခားေဆးမ်ား ကိုသာ အေလးထား သံုးစြဲေနျခင္းေၾကာင့္ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိး တို႔ကို ေတာရြာမ်ား သာမက ၿမိဳ႕ေပၚ ၌ပင္ ခံစားေနရျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံျခားမွ တင္သြင္းေသာ ပဋိဇီဝေဆး မ်ား သည္ အခန္႔မသင့္ လွ်င္ ဆိုးက်ဳိး မ်ားျဖစ္ေပၚေစၿပီး အထူး သျဖင့္ ေက်းလက္ ေဒသႏွင့္ေတာင္ေပၚေဒသ တို႔တြင္ ကြၽမ္းက်င္ ဆရာ ဆရာမ မ်ား ရွားပါးေန ျခင္းေၾကာင့္ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာ ဟူေသာစကား ကုိ ေမ့ေလ်ာ့ လ်က္ ဆိုးက်ဳိး အခ်ဳိ႕ကို ႀကံဳေတြ႕ေန ရျခင္းျဖစ္သည္။
ေက်ာက္ကပ္ေဝဒနာ သည္ လြန္စြာ ခံရခက္ေသာ ေဝဒနာျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားရဖူး သူတုိင္း သိရွိၿပီး ျဖစ္ သည္။ ေယာက်္ားတြင္ ဆီး၊ မိန္းမ တြင္ မီး ဟူေသာ စကားႏွင့္ အညီ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အတြက္ မီးယပ္ေရာဂါ သည္ အသက္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရ သကဲ့သို႔ အမ်ဳိးသားမ်ား အတြက္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ သည္လည္း ဆုိးရြား စြာ ခံစားရကာ အသက္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ နီးစပ္ေၾကာင္း ေဝဒနာခံစားရဖူး သူတိုင္း သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။
ေက်ာက္ဖ႐ံုသီး တစ္လံုးလံုး သာမက အရြက္၊ အျမစ္ပါ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါအတြက္ အသံုးဝင္ေန ပါေၾကာင္း ကို အသံုးျပဳႏုိိင္ပါသည္။
ေက်ာက္ဖရံုသီး၏ ထူးျခားေသာစြမ္းရည္မွာ အနံ႕အသက္ဆိုးမ်ားကို စုပ္ယူနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အထက္အညာ အခ်ိဳ႕ရြာမ်ား ၌ လူတစ္ေယာက္ေသ၍ ေသြးပုပ္အရိအရြဲမ်ားက်လွ်င္ လူေသ၏ေအာက္၌ ေက်ာက္ဖရံုသီးျခမ္း ခံထားသည့္ဓေလ့ရိွသည္။
· အျခားအံ့ဖြယ္မွာ ေက်ာက္ဖရံုသီးကို မိုးႀကိဳးလႊဲအျဖစ္ ေဆာင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္ဖရံုသီး၌ မည္သည့္ဓါတ္ပါ၍ မည္သို႕ကာကြယ္ႏုိင္စြမ္းရိွပံုကို လက္ေတြ႕ ဟုတ္/မဟုတ္ မသိရေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕အိမ္မ်ား၌ မိုးႀကိဳးအႏၱရာယ္ကာကြယ္ရန္အတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီး ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကသည္။
အမ်ားစုသည္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ေက်ာက္ဖရုံသီး၏အသီးကုိခ်က္စား၍ေသာ္လည္းေကာင္း ယိုထိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း စားသုံးရသည္။ အသီး၏အရသားကား ခ်ိဳ၏။ အမွည့္ အနည္းငယ္ ဖန္၏။ ေအး၏။ (အစိမ္း) အနည္းငယ္ ေအး၏။ ၀ိပါက ခ်ိဳ၏ ။ အားကုိ တိုးပြားေစ၏။ သုတ္ကုိ တုိးပြားေစ၏။ ေၾကက်က္ခဲ၏။ မွည့္ေသာ အသီးသည္ ၀မ္းမီးကုိ ေတာက္ေစ၏။ ေၾကက်က္ လြယ္၏။ ဆီးအိမ္ကုိ သုတ္သင္တက္၏။ သည္းေျခကို ႏုိင္၏။
အခ်ိဳ႕ဆို ကေလးမရသူမ်ားက ေက်ာက္ဖရုံသီးကို အင္းကြက္ထိုး၍ အိပ္ခန္းထဲတြင္ထားကာ ယၾတာကဲ့သို႔ုျပဳလုပ္သူမ်ားလညး္ရွိပါေသး၏ ထိုအထက္ထူးျခားသည္ကား ေက်ာက္ဖရုံသီးသည္ မုိုးႀကိဳးစက္ကြင္းလြတ္ပင္လြတ္သျဖင့္ အခ်ိဳ႕ေသာအိမ္မ်ားတြင္ အိမ္ေခါင္မိုးတြင္ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကသည္။
#ျဖစ္စဥ္တစ္ခု
လူတဦးမိုးႀကိဳးစက္ကြင္းထိမိသျဖင့္ မေသဘဲတစ္ကိုယ္လုံးမဲသြားကာ ေမ့ေမ်ာသြားခဲ့သည္။ ရြာသားမ်ားက ေသၿပီအထင္ျဖင့္ ေျမျမဳတ္ရန္သုႆာန္သို႔ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီး ရြာဆရာေတာ္မွေသခ်ာေလ့လာကာ မေသေသးေၾကာင္း မိမိတာဝန္ယူအေကာင္းပကတိျဖစ္ေအာင္ကုသေပးမည္ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ပါက ရြာထဲတြင္ေနထိုင္ခြင့့္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကားသျဖင့္ ရြာသားမ်ားကလည္း ဆရာေတာ္ကို ခ်စ္ေၾကာက္ၾကည္ညိဳသျဖင့္ မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘဲ လက္ခံခဲ့ၾကပါသည္ ။ဆရာေတာ္လည္း ေက်ာက္ဖရုံသိီးကို အတုံးကေလးမ်ားျပဳလုပ္ကာ ထိုမိုးႀကိဳးစက္ကြင္းထိထားသူကို အဝတ္မဲ့ျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံးဖုံးအုပ္ထားလိုက္သည္ (၅)ရက္ေလာက္ပင္ျပဳလုပ္လိုက္ကာ တစ္ကိုယ္လုံးမဲေနေသာ ခႏၵာကိုယ္မွာပင္ကိုျပန္လည္ျဖဴလာၿပီး သတိရလာခဲ့သည္။ဒီထက္မကမ်ားစြာအက်ိဳးေက်းဇူးရွိေသာ ေက်ာက္ဖရုံပါ။ ။
· ေက်ာက္ကပ္ေဖာေရာင္ျခင္းႏွင့္ အသည္းေရာင္အသား၀ါေရာဂါမ်ားအတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီးသတၱဳရည္ကို သၾကားႏွင့္ ေရာစပ္တုိက္ေကၽြးႏုိင္သည္။
· စိတ္ေရာဂါအတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီးသတၱဳရည္ကို တုိက္လွ်င္ စိတ္ၿငိမ္သက္၍ အိပ္ေပ်ာ္ေစႏုိင္သည္။
· ေျခၾကားထဲရိွ ၀ဲနာမ်ားအတြက္ ေက်ာက္ဖရံုသီးအခြံကို အရည္က်ိဳ၍ ၄င္းအရည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာေပးလွ်င္ ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိသည္။ ၄င္းအရည္သည္ ေျခေထာက္မွထြက္သည့္ အနံ႕ဆုိးမ်ားကိုလည္း ကာကြယ္ႏုိင္သည္။
ေနပူလွ်ပ္တာ ေရာင္းရမ္းသာ သက္သာႏိုင္တယ္၊ ကိုယ္တြင္းအပူႀကီးတာက်ေစတယ္၊ ဆီးက်ိတ္ေရာင္ ေက်ာက္ကပ္နာ ဆီးမွာေသြးပါ အသည္းေျခာက္လို႔ ေရဖ်ဥ္းစဲြတာေတြအတြက္ အာနိသင္ထူးရိွတယ္ ေခါင္းမူး၊ ေခါင္ခဲတာ နဲ႔ ေသြးခ်ိဳေရာဂါေတြ ကုရင္လည္းထိေရာက္မႈ ရိွတယ္၊ ကိုယ္တြင္းအဆီဓါတ္ ေလ်ာ့ေစတယ္၊။
#ေက်ာက္ဖရံုယိုျပဳလုပ္လိုပါက
ေက်ာက္ဖရံုယို လုပ္လ်ွင္ အပူဒဏ္ ခံႏိူင္ေအာင္ အေတာ္ေလး ရင့္ေသာ အသီးျဖင့္ လုပ္ရပါတယ္။ အေရာင္ၾကည္ၿပီး၊ ၾကြပ္ေအာင္ ထံုးရည္ စိမ္ၿပီး၊ ေက်ာက္ခ်ဥ္ ကေတာ့ ဖရံုယုိ ပိုၾကြပ္ၿပီး၊ ပိုျဖဴေအာင္ ထည့္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံပုရာသီး ကိုေတာ့ ဖရံုသီးအနံ႔ မထြက္ေအာင္ ထည့္ျခင္းျဖစ္ ပါတယ္။
သၾကားအခ်ဳိးအစား ကေတာ့ ျပဳတ္ၿပီးတဲ့ ေက်ာက္ ဖရံုသီးနဲ႔ အခ်ဳိးတူ ထည့္ရပါမယ္။ ဖရံုသီး (2 cups)ဆို ထည့္ရမယ့္ သၾကားကလည္း (2 cups)ျဖစ္ပါတယ္ (ဖရံုသီးဖတ္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာခြက္ထဲ ဝင္ေအာင္ ထည့္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။)။
လုပ္တဲ့နည္းက ဖရံုသီးကို အတံုးၾကီးၾကီးလွီးလွ်င္ အပူေပးခ်ိန္ပိုၾကာေသာေၾကာင့္ သၾကားမ်ား ဝါသြားတတ္၍ အရမ္းမၾကီးေအာင္ လွီးရပါတယ္။ အေခ်ာင္းေသးေအာင္ လွီးထားေပမယ့္ ေျခာက္ကပ္ မသြားပဲ အျပင္သား ၾကြပ္ၿပီး သၾကားရည္ဝတဲ့ အတြင္းသားေၾကာင့္ အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ဖရံု ယိုေလး ျဖစ္ပါတယ္။
***... ေက်ာက္ဖရံုယို အတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ…
1. အေတာ္ေလးရင့္ေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီး – ကီလိုဝက္ (၃၂ က်ပ္သားခြဲခန္႔)
2. ထုေခ်ထားေသာ ေက်ာက္ခ်ဥ္ (alum) – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခန္႔
3. ကြမ္းစားထံုး (lime stone or Chuna or Choona) – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခန္႔
4. ေရ – 10 cups (2500 ml )
5. သၾကား – 2 cups (500 ml)
6. သံပုရာရည္ – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခြဲ
ေရ – 5 cups (1250 ml) ထဲ ထံုး နွင့္ ေက်ာက္ခ်ဥ္ ထည့္ကာ ထံုးမ်ားေပ်ာ္ေအာင္ ေဖ်ာ္ထားပါ။
အခြံေျပာင္စင္ေအာင္ခြါထားေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီးကို အေစ့ နွင့္ ေပ်ာ့သည့္အသားမ်ား လံုးဝ မပါေအာင္ ဖယ္ထုတ္ၿပီး လက္သန္းေလာက္လည္း မေသး၊ လက္ညိွဳိးေလာက္လည္း မၾကီးသည့္ အေခ်ာင္းေလးမ်ား လီွးထားပါ။
လွီးၿပီးသည့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ားကို ေဖ်ာ္ထားသည့္ ထံုး၊ ေက်ာက္ခ်ဥ္ရည္ထဲ ထည့္ကာ အဖံုး ဖံုးၿပီး ၆ နာရီခန္႔ ထားပါ။ (ထိုအေတာအတြင္း ေရေပၚ ေပၚေနသည့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးဖတ္မ်ား အတြက္ ၃၊၄ ခါ အေပၚေအာက္လွန္ၿပီး ေမႊေပးပါ။)
၆ နာရီခန္႔စိမ္ထားၿပီးေနာက္ ထံုးမ်ား ေျပာင္စင္သြားေအာင္ ေရေဆး၊ ေရ စစ္ထားပါ။
ေရစစ္ၿပီးေနာက္ ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေရ – 5 cups (1250 ml)ထဲ ထည့္ၿပီး အိုးအဖံုး မဖံုးပဲ high heat ျဖင့္ ၃ မိနစ္ တည္ထားပါ။ (ေရျပန္ဆူလာလွ်င္ အနည္းငယ္ေမႊေပးပါ။)
ၿပီးလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေရေအးျဖင့္ လံုးဝ ေအးသြားသည္အထိ ေဆးကာ၊ ေရ ကုန္ေအာင္ စစ္ၿပီးေနာက္…
အနည္းငယ္ ေျခာက္သြားေအာင္ paper towel (သို႔) စကၠဴ ေပၚ ၁ နာရီခန္႔ ျဖန္႔ထားေပးပါ။
၁ နာရီခန္႔ ျဖန္႔ထားၿပီးေနာက္ ေက်ာက္ဖရံုသီး နွင့္ သၾကား ကို ဇလံုထဲ ထည့္ၿပီး နွံ႔သြားေအာင္ ခပ္ဖြဖြေမႊ ကာ အဖံုး ဖံုးၿပီး သၾကားရည္မ်ား ဖရံုသီးထဲ စိမ့္ဝင္ေအာင္ တစ္ညအိပ္ထားပါ။ (ေရလံုးဝ မထည့္ရပါ။)
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ ေအာက္ပံုပါအတိုင္း ေပ်ာ္ေနေသာ သၾကားရည္နွင့္ သၾကားရည္မ်ား စိမ့္ဝင္ေနေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီး ၾကည္ၾကည္ေလးမ်ား ကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ထိုသၾကားရည္နွင့္ ဖရုံသီးဖတ္မ်ားကို မကပ္သည့္အိုးထဲထည့္ကာ medium high heat ျဖင့္ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ တည္ထားပါ။ သံပုရာရည္ကို ျဖန္႔ၿပီးထည့္ေပးပါ။
သၾကားရည္မ်ားပူၿပီး အနည္းငယ္ စပြက္လာလွ်င္ အိုးကပ္ၿပီး မတူးေအာင္ မၾကာခဏေမႊေပးဖို႔ လိုပါတယ္။
မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ (သို႔) သၾကားရည္မ်ား ေအာက္ပါပံုအတိုင္း ေကာ္ရည္ကဲ့သို႕ ပ်စ္လာသည္နွင့္ medium low heat သို႔ေလွ်ာ့ကာ တတ္ႏိူင္သမွ် တစ္အိုးလံုး နွ႔ံေအာင္ ျခစ္ၿပီး အဆက္မျပတ္ေမႊေပးပါ။ (သၾကား နွင့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ား အိုးျဖင့္ကပ္ကာ တူးၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေျပာင္းသြားတတ္၍ အိုးကို ျခစ္ၿပီးေမႊေပးဖို႔ လိုပါတယ္။)
၃ မိနစ္ခန္႔ၾကာလွ်င္ (သို႔) သၾကားအတံုးအခဲမ်ား စျဖစ္လာလွ်င္ (သၾကားက ခပ္ထန္႔ထန္႔အေနအထားပါ) low heat သို႔ေလွ်ာ့ကာ ၂ မိနစ္ခန္႔ အဆက္မျပတ္ေမႊေပးပါ။ (ေမႊရတာ လြယ္ကူျမန္ဆန္ေစရန္ spatula ကိုေျပာင္းသံုးထားပါတယ္။)
ေအာက္ပံုပါအေနအထားအတိုင္း သၾကားမ်ား ခပ္ထန္႔ထန္႔ျဖစ္မေနေတာ့ပဲ လံုးဝေျခာက္သြားလွ်င္ ဆက္ၿပီး မပူေနေစရန္ ဒယ္အိုးမွ ဖယ္ၿပီး လင္ဗန္းတစ္ခ်ပ္ထဲ ျဖန္႔ထည့္၍ အေအးခံထားပါ။
ေအးသြားၿပီးေနာက္ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလးနွင့္ သၾကားရည္ဝေနေသာ ေက်ာက္ဖရံု ယိုေလး အရသာရိွစြာ သံုးေဆာင္ႏိူင္ပါၿပီ။ ပိုသည္မ်ားကို ေလလံုဗူးထဲ ထည့္သိမ္းေပးပါ။
#ပုဂၢလ အေနျဖင့္ လ ဂိုဏ္းတြင္ထည့္သြင္းေဖၚျပထားပါ
သည္။
#လဂိုဏ္း ေဆးဖက္မ်ား
ကသေပါင္း၊ ငါးပုတ္ျပား၊ ေယာက္သြား၊ ဝမ္းဘဲသား
ငါးခူ၊ ငါးဖ်င္းသလက္၊ ေႁမြသား၊ ငန္းဘဲသား
ငါးခံုးမ၊ ငါးဖယ္၊ ကႏုကမာ၊ ၾကက္သား
ငါးေခါင္းပြ၊ ငါးမုတ္၊ ခိုသား၊ ဖားသား
ငါးကေလာင္ၾကပ္၊ ငါးသေလာက္၊ ခါသား၊ ႂကြက္သား
ကင္၊ ငါးသိုင္း၊ ငူသား၊ ေၾကာင္သား
ငါးပတ္၊ ငါးသပိုး၊ ငံုးသား၊ ယုန္သား
ငါးဘဲျဖဴ၊ ငါးနက္ျပာ၊ ခ်ဳိးသား၊ ဝက္သား
ငါးေျပမ၊ ငါးသံခ်ိတ္၊ လင္းဝက္သား၊ ကၽြဲသား
ကပ္သမွ်င္၊ ငါးလူး၊ ဗ်ဳိင္းသား၊ ျမင္းသား
ငါးပုတ္သင္၊ လိပ္ေက်ာက္သား၊ ေရၾကက္သား၊ ေခ်သား
ေမ်ာက္သား၊ ၾကက္ဟင္းခါး၊ အာလူး၊ ပဲျမစ္
သိုးသား၊ မာလာ၊ ေျမာက္ဥ၊ သစ္ၾကားသီး
ေပြးသား၊ သခြတ္၊ ပိန္းဥ၊ သစ္ျခသီး
ပူသား၊ က်ီးေခ်၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ လက္ခုပ္
ဖြတ္သား၊ မဲဇလီ၊ ၾကက္သြန္ဥႀကီး၊ သီးသီး
မိေက်ာင္းသား၊ ပိေလာ၊ ၾကက္သြန္ၿမိတ္၊ သဖန္း
ကၽြဲႏို႔၊ ဘဲ့ျပား၊ င႐ုတ္ေကာင္း၊ ေတာင္သလဲ
ျမင္းႏို႔၊ ပဲျပား၊ မာဆလာ၊ ေျပာင္းဖူး
၎ဒိန္ခ်ဥ္၊ ကင္ပလင္း၊ မႈိ၊ လိေမၼာ္သီး
၎ေထာပတ္၊ ပဲပင္ေပါက္၊ မွ်စ္၊ ကၽြဲေကာသီး
ျမင္းခြာရြက္၊ ခဝ၊ဲ ဖလံေတာင္ေဝွး၊ ေရွာက္သီး
ၾကာ႐ိုး၊ သပြတ္၊ ဂံုမင္း၊ ေရွာက္ခ်ဳိသီး
ခ်ဥ္ေပါင္ျဖဴ၊ ဗံုလံု၊ ဂံုခါး၊ တံုက်င္သီး
ေရႊဘိုခ်ဥ္ေပါင၊္ ေၾကာင္ပန္း၊ ပရႏၷဝါ၊ ဘဂၤလားသရက္
ကင္ပြန္းခ်ဥ္၊ ေက်ာက္ဖ႐ံု၊ ႀကိမ္ဖူး၊ စြန္ပလြန္သီး
ဆလပ္ရြက္၊ လဲလူ၊ သရက္ကင္း၊ သလဲသီး
ဟင္းဂလာ၊ မလႊ၊ ဆီးျဖဴသီိး၊ ေတာင္သလဲ
ဂန္႔ဂလာ၊ ဆူးပန္း၊ ေဂၚရခါးသီး၊ ဇင္ႁပြန္း
မုန္လာ၊ ဖက္သန္း၊ ဖန္ခါးသီး၊ ပဲက်ား
တမာ၊ ႀကိတ္မွန္၊ ပံုးရည္ႀကီး၊ ပဲလြန္း
စပါးလင္၊ ေဂၚဖီ၊ ရခိုင္ငွက္ေပ်ာ၊ ကုလားပဲ
ေပါက္ပန္းျဖဴ၊ ဆူးပုပ္၊ နံ႔သာငွက္ေပ်ာ၊ ပဲကတၱီပါ
ဒန္႔သလြန္၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာ၊ ပဲျဖဴေလး
ၾကာဟင္း၊ ကြမ္း၊ ဝက္မလြတ္ငွက္ေပ်ာ၊ ပဲႏုျပာ
ကသစ္၊ သီဟိုသရက္၊ သီးေမႊးငွက္ေပ်ာ၊ ပဲေထာပတ္
ၾကက္သဟင္း၊ ဘူး၊ မာလကာသီး၊ မတ္ပဲ
ကင္းပံု၊ သျဗဳ၊ သေဘၤာသီး၊ ေျမပဲ
ဆင္ႏွာေမာင္း၊ သခြား၊ သဖန္းသီး၊ လက္ဖက္
ဒန္႔ကၽြဲ၊ ႏိုကိုဥ၊ စပ်စ္သီး၊ ခ်င္း
ဂ်ဴးျမစ္၊ ဖ်ံဥ၊ မင္းကြတ္သီး၊ လက္ဖက္ရည္
ကာဖီ၊ ကိတ္မုန္႔၊ မုန္ဟင္းခါး
ကိုကိုး၊ ေပါင္မုန္႔၊ ငခ်ိတ္ေပါင္း
ႀကံရည္၊ ေက်ာက္ေက်ာ၊ သၾကား
ေဆးကုလားမ၊ ေထာပတ္၊ ႀကံသကာ၊ ပ်ားရည္။
#ပ်ားရည္ ကို ဗဟို ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳႀကပါသည္။
ကိုးကားမ်ား။ ။ ရွင္နာဂသိန္ ပံုျပေဆးအဘိဓါန္။ျမန္မာ့
ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ား။ ဆရာဦးသာတင့္ ပုဂၢလ က်မ္း online data မ်ား။
http://thuaungsi.blogspot.com/2015/10/cucubitaceae-bot-benincasacerife-ra-savi.html
.............................
ေက်ာက္ဖရံုယို လုပ္လ်ွင္ အပူဒဏ္ခံႏိူင္ေအာင္ အေတာ္ေလးရင့္ေသာ အသီးျဖင့္ လုပ္ရပါတယ္။ အေရာင္ၾကည္ၿပီး၊ ၾကြပ္ေအာင္ ထံုးရည္စိမ္ၿပီး၊ ေက်ာက္ခ်ဥ္ကေတာ့ ဖရံုယုိ ပိုၾကြပ္ၿပီး၊ ပိုျဖဴေအာင္ ထည့္တာျဖစ္ပါတယ္။ သံပုရာသီးကိုေတာ့ ဖရံုသီးအနံ႔ မထြက္ေအာင္ ထည့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သၾကားအခ်ဳိးအစားကေတာ့ ျပဳတ္ၿပီးတဲ့ ေက်ာက္ဖရံုသီးနဲ႔ အခ်ဳိးတူထည့္ရပါမယ္။ ဖရံုသီး (2 cups)ဆို ထည့္ရမယ့္ သၾကားကလည္း (2 cups)ျဖစ္ပါတယ္ (ဖရံုသီးဖတ္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာခြက္ထဲ ဝင္ေအာင္ ထည့္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။)။
ကြ်န္မ လုပ္တဲ့နည္းက ဖရံုသီးကို အတံုးၾကီးၾကီးလွီးလွ်င္ အပူေပးခ်ိန္ပိုၾကာေသာေၾကာင့္ သၾကားမ်ား ဝါသြားတတ္၍ အရမ္းမၾကီးေအာင္ လွီးရပါတယ္။ အေခ်ာင္းေသးေအာင္ လွီးထားေပမယ့္ ေျခာက္ကပ္မသြားပဲ အျပင္သား ၾကြပ္ၿပီး သၾကားရည္ဝတဲ့ အတြင္းသားေၾကာင့္ အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ဖရံုယိုေလး ျဖစ္ပါတယ္။
***... ေက်ာက္ဖရံုယို အတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ…
1. အေတာ္ေလးရင့္ေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီး – ကီလိုဝက္ (၃၂ က်ပ္သားခြဲခန္႔)
2. ထုေခ်ထားေသာ ေက်ာက္ခ်ဥ္ (alum) – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခန္႔
3. ကြမ္းစားထံုး (lime stone or Chuna or Choona) – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခန္႔
4. ေရ – 10 cups (2500 ml )
5. သၾကား – 2 cups (500 ml)
6. သံပုရာရည္ – လက္ဖက္ရည္ဇြန္း ၁ ဇြန္းခြဲ
ေရ – 5 cups (1250 ml) ထဲ ထံုး နွင့္ ေက်ာက္ခ်ဥ္ ထည့္ကာ ထံုးမ်ားေပ်ာ္ေအာင္ ေဖ်ာ္ထားပါ။
အခြံေျပာင္စင္ေအာင္ခြါထားေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီးကို အေစ့ နွင့္ ေပ်ာ့သည့္အသားမ်ား လံုးဝ မပါေအာင္ဖယ္ထုတ္ၿပီး လက္သန္းေလာက္လည္း မေသး၊ လက္ညိွဳိးေလာက္လည္း မၾကီးသည့္ အေခ်ာင္းေလးမ်ား လီွးထားပါ။
လွီးၿပီးသည့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ားကို ေဖ်ာ္ထားသည့္ ထံုး၊ ေက်ာက္ခ်ဥ္ရည္ထဲ ထည့္ကာ အဖံုး ဖံုးၿပီး ၆ နာရီခန္႔ ထားပါ။ (ထိုအေတာအတြင္း ေရေပၚ ေပၚေနသည့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးဖတ္မ်ား အတြက္ ၃၊၄ ခါ အေပၚေအာက္လွန္ၿပီး ေမႊေပးပါ။)
၆ နာရီခန္႔စိမ္ထားၿပီးေနာက္ ထံုးမ်ား ေျပာင္စင္သြားေအာင္ ေရေဆး၊ ေရ စစ္ထားပါ။
ေရစစ္ၿပီးေနာက္ ပြက္ပြက္ဆူေနေသာ ေရ – 5 cups (1250 ml)ထဲ ထည့္ၿပီး အိုးအဖံုး မဖံုးပဲ high heat ျဖင့္ ၃ မိနစ္ တည္ထားပါ။ (ေရျပန္ဆူလာလွ်င္ အနည္းငယ္ေမႊေပးပါ။)
ၿပီးလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ေရေအးျဖင့္ လံုးဝ ေအးသြားသည္အထိ ေဆးကာ၊ ေရ ကုန္ေအာင္ စစ္ၿပီးေနာက္…
အနည္းငယ္ ေျခာက္သြားေအာင္ paper towel (သို႔) စကၠဴ ေပၚ ၁ နာရီခန္႔ ျဖန္႔ထားေပးပါ။
၁ နာရီခန္႔ ျဖန္႔ထားၿပီးေနာက္ ေက်ာက္ဖရံုသီး နွင့္ သၾကား ကို ဇလံုထဲ ထည့္ၿပီး နွံ႔သြားေအာင္ ခပ္ဖြဖြေမႊကာ အဖံုး ဖံုးၿပီး သၾကားရည္မ်ား ဖရံုသီးထဲ စိမ့္ဝင္ေအာင္ တစ္ညအိပ္ထားပါ။ (ေရလံုးဝ မထည့္ရပါ။)
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ ေအာက္ပံုပါအတိုင္း ေပ်ာ္ေနေသာ သၾကားရည္နွင့္ သၾကားရည္မ်ားစိမ့္ဝင္ေနေသာ ေက်ာက္ဖရံုသီး ၾကည္ၾကည္ေလးမ်ား ကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ထိုသၾကားရည္နွင့္ ဖရုံသီးဖတ္မ်ားကို မကပ္သည့္အိုးထဲထည့္ကာ medium high heat ျဖင့္ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ တည္ထားပါ။ သံပုရာရည္ကို ျဖန္႔ၿပီးထည့္ေပးပါ။
သၾကားရည္မ်ားပူၿပီး အနည္းငယ္ စပြက္လာလွ်င္ အိုးကပ္ၿပီး မတူးေအာင္ မၾကာခဏေမႊေပးဖို႔ လိုပါတယ္။
မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ (သို႔) သၾကားရည္မ်ား ေအာက္ပါပံုအတိုင္း ေကာ္ရည္ကဲ့သို႕ ပ်စ္လာသည္နွင့္ medium low heat သို႔ေလွ်ာ့ကာ တတ္ႏိူင္သမွ် တစ္အိုးလံုး နွ႔ံေအာင္ ျခစ္ၿပီး အဆက္မျပတ္ေမႊေပးပါ။ (သၾကား နွင့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ား အိုးျဖင့္ကပ္ကာ တူးၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေျပာင္းသြားတတ္၍ အိုးကို ျခစ္ၿပီးေမႊေပးဖို႔လိုပါတယ္။)
၃ မိနစ္ခန္႔ၾကာလွ်င္ (သို႔) သၾကားအတံုးအခဲမ်ား စျဖစ္လာလွ်င္ (သၾကားက ခပ္ထန္႔ထန္႔အေနအထားပါ) low heat သို႔ေလွ်ာ့ကာ ၂ မိနစ္ခန္႔ အဆက္မျပတ္ေမႊေပးပါ။ (ေမႊရတာ လြယ္ကူျမန္ဆန္ေစရန္ spatula ကိုေျပာင္းသံုးထားပါတယ္။)
ေအာက္ပံုပါအေနအထားအတိုင္း သၾကားမ်ား ခပ္ထန္႔ထန္႔ျဖစ္မေနေတာ့ပဲ လံုးဝေျခာက္သြားလွ်င္ ဆက္ၿပီး မပူေနေစရန္ ဒယ္အိုးမွ ဖယ္ၿပီး လင္ဗန္းတစ္ခ်ပ္ထဲ ျဖန္႔ထည့္၍ အေအးခံထားပါ။
ေအးသြားၿပီးေနာက္ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလးနွင့္ သၾကားရည္ဝေနေသာ ေက်ာက္ဖရံု ယိုေလး အရသာရိွစြာ သံုးေဆာင္ႏိူင္ပါၿပီ။ ပိုသည္မ်ားကို ေလလံုဗူးထဲ ထည့္သိမ္းေပးပါ။
အပိုထြက္လာတဲ့ သၾကားေတြဘာလုပ္ရမွာလည္းဟင္လို႔ေမးရင္ အၿမဲတမ္း ဘာျပန္လုပ္ရမွန္း မစဥ္းစားမိလို႔ ေက်ာက္ဖရံုယိုနဲ႔ ေရာၿပီး သိမ္းထားတယ္လို႔ ေျဖပါရေစ…..
http://ngateasutharlay.blogspot.com/2014/12/blog-post_24.html
Friday, June 19, 2015
အသည္းေ၀ဒနာခံစားေနရသူမ်ားအတြက္ .....ဆရာေစာေနဝင္း (႐ူပေဗဒ) ၏ ကၽြန္ေတာ့္အသည္းမာခဲ့ပါတယ္
အသည္းေ၀ဒနာခံစားေနရသူမ်ားအတြက္
========================
ဆရာေစာေနဝင္း (႐ူပေဗဒ) ၏ ကၽြန္ေတာ့္အသည္းမာခဲ့ပါတယ္
---------------------------------------------------------------
ဒီဘက္ႏွစ္ေတြမွာ အသည္းေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အသံေတြ က်ယ္က်ယ္
========================
ဆရာေစာေနဝင္း (႐ူပေဗဒ) ၏ ကၽြန္ေတာ့္အသည္းမာခဲ့ပါတယ္
---------------------------------------------------------------
ဒီဘက္ႏွစ္ေတြမွာ အသည္းေရာဂါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အသံေတြ က်ယ္က်ယ္
ေလာင္ေလာင္ ၾကားလာ ရတယ္။ ဘီပိုး၊
စီပိုးနဲ႔ အသည္းေျခာက္တာတဲ့။
ခႏၶာ ရွိရင္ ေရာဂါရွိမယ္ဆုိတာ သိပါတယ္။
အရင္ တုန္းကေတာ့ အရက္
ေသာက္ရင္ အသည္းေရာဂါျဖစ္တတ္တယ္လုိ႔
ၾကားဖူးပါတယ္။ အခု ဒီေရာဂါ
ေတြက အျဖစ္မ်ားလြန္း လာၿပီး အရက္၊ ကြမ္း၊
ေဆးလိပ္ေတြနဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္
ဘာမွမေသာက္ စားတဲ့သူေတြ လည္း ျဖစ္လာကုန္ၾကတယ္။
ျဖစ္ၿပီးရင္လဲ
အမ်ားစုက အသက္ဆံုးပါးၾကရတယ္။ ဒါကို
မစဥ္းစားပဲ မေန သင့္ေတာ့ ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္
ဆရာဝန္မဟုတ္ပါဘူး။ စာေရးဆရာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္
ဒီေရာဂါကို
မလိုခ်င္ဘဲ လက္ခံလုိက္ရတဲ့ သူပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေတြးအေခၚနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို
မွ်ေဝယံု သက္သက္ျဖင့္ သာ
ေရးသားလုိက္ျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေျခေထာက္ေတြ စေရာင္
လာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ညီ အစ္ကိုလိုေန တဲ့ ဆရာဝန္ဆီကို သြားၿပီးျပပါတယ္။
ဒီဆရာဝန္က
ဂ႐ုစုိက္ၾကည့္ၿပီး X-ray, Ultrasound နဲ႔ လိုအပ္ တဲ့
ေသြးစစ္ေဆးျခင္း
တုိ႔ကို စစ္ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ စစ္ေဆးခ်က္ေတြကို ျပန္
ၿပီးေတာ့
အားလံုးေကာင္း ပါတယ္ဆိုၿပီး လိုအပ္တဲ့ ေဆးေတြေပးလုိက္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
ေျခေထာက္ေတြက ေရာင္လုိက္၊ က်လုိက္ နဲ႔ ေနခဲ့တာ (၂၀၁၀)
ေရာက္ေတာ့စၿပီး
ေခါင္းေတြအၿမဲ မူးၿပီး၊ မလႈပ္ခ်င္ မကုိင္ခ်င္ ျဖစ္လာတာပါပဲ။
ဒီတစ္ခါေတာ့
စစ္စရာ ရွိတာေတြ အကုန္ျပန္စစ္ၿပီးမွ အရင္ဆရာဝန္ဆီ
ျပန္သြားပါတယ္။
ဆရာကလည္း ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေကာင္း ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပို
ေသခ်ာေအာင္ဆိုၿပီး
အထူးကုဆရာဝန္မႀကီးဆီကို လႊတ္လုိက္ ပါတယ္။
ဆရာဝန္မႀကီးဆီေရာက္
ေတာ့ ေဆး႐ံုတက္ပါဆိုၿပီး အဲဒီေန႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ ကို
ေဆး႐ံုတင္လုိက္ပါေတာ့တယ္။
ဆရာဝန္မ ႀကီးနဲ႔ ဆရာမေတြလဲ အစြမ္းကုန္
ကုသၾကပါ
တယ္။ ႏွလံုး သိပ္မေကာင္းဘူးလုိ႔ ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္
နည္းနည္းသက္သာတာနဲ႔ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။ ၂၀၁၁ မွာ မသကၤာ
လုိ႔
ေဆး႐ံု တစ္ခါ ျပန္တက္ရတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ စစ္ၾကည့္ေတာ့မွ (C)
positive
တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာက္ၾကာ ေအာင္ ဒုကၡျဖစ္ၿပီး ခံစားေန ခဲ့ရတာက
ဘီပိုးနဲ႔
စီပိုးကို မစစ္ခဲ့ရလို႔ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ အႀကံေပးပါရေစ။ ဘာမွမျဖစ္ေသးလဲ ဘီပိုးနဲ႔ စီပိုးကိုေတာ့ စစ္ဖို႔
လံုးဝမေမ့ပါနဲ႔၊
မပ်င္းပါ နဲ႔၊ မေၾကာက္ ပါနဲ႔။ ေမ့လုိက္ ပ်င္းလုိက္
ေၾကာက္လုိက္မိရင္
မျဖစ္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ျဖစ္ လုိက္လုိ႔ ကေတာ့
ေငြကုန္မယ္၊
လူနာမယ္၊ ကံဆိုးရင္ အသက္ပါေပးလုိက္ရလိမ့္မည္။ ဘီပိုးက ကာ
ကြယ္ေဆး
ထိုးလုိ႔ရပါတယ္။ ထိုးျဖစ္ေအာင္ ထိုးပါ။ စီပိုးကေတာ့ အေနအထိုင္နဲ႔
ကာကြယ္ရမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ (C) Positive ဆိုေတာ့ ေၾကာက္သြားတာေပါ့။ စိတ္ဓာတ္လဲ
က်သြားတယ္။
မၾကာခင္ ပဲ ေသေတာ့မယ္ လို႔ထင္တာေပါ့။ ေၾကာက္ေတာ့
လူတကာေလွ်ာက္ေမးျဖစ္တာေပါ့။
အဲဒီမွာ အသည္း ဆိုတာ
အသည္းအထူးကုနဲ႔ပဲ
ကုသင့္တယ္ဆိုလို႔ အသည္းအထူးကုရွိတဲ့ ေနာက္ေဆး႐ံု
တစ္႐ံု
ကို ေျပးခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ဒုတိယေဆး႐ံုကိုေရာက္ေတာ့ အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးက
ေဆး႐ံုတက္စရာမလိုဘူး။
ပိုးသတ္ေဆး (အင္တာဖရြန္) ထိုးမယ္
အသည္းအားေဆး
စားထားဆိုၿပီး ေဆးေတြေပးပါတယ္။ ေနာက္ (၁၀) ရက္
ခြာခ်ိန္းၿပီး
ျပန္လႊတ္လုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း D Bio နဲ႔ Eco ေအာင္ႀကီးတို႔ မိတ္
ဆက္ေပးလုိ႔လား
မသိဘူး။ အေတာ္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းတာပဲ။
တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့မွ
စထိုး ပါၿပီဗ်ာ။ ပိုးသတ္ေဆး (အင္တာဖရြန္)။
အေျပာမ်ားသေလာက္
အခံရမဆိုးပါလားလို႔ ထင္ၿပီး ေအး ေအးေဆးေဆး ဘဲ
ျပန္လာခဲ့တယ္။
တစ္ပတ္ကို တစ္လံုးထိုးရမွာတဲ့။ တစ္လံုး ႏွစ္လံုးခံႏုိင္ပါေသး
တယ္။
ညအိပ္မရတာနဲ႔ အစားမစားခ်င္ တာကေတာ့ ဆိုးတယ္။ သံုးလံုးမွာ
မခံႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ေလး လံုးထိုးမဲ့ေန႔မွာ ခႏၶာကုိယ္အျပင္ စိတ္ပါ မခံႏုိင္ေတာ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကို
မထိန္းလုိက္ႏုိင္ဘဲ ေၾကာင္ၿပီး ကေယာင္ေခ်ာက္ ခ်ားေတြ
ေလွ်ာက္ေျပာပါေတာ့တယ္။
အဲဒီေန႔မွာဘဲ ေဆး႐ံုကိုေရာက္ ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီး
ကို
ေျပာျပလုိက္တာ ေဆး႐ံုတက္ခုိင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆရာဝန္ႀကီး လာကို
မၾကည့္ေတာ့တာ
ပါဘဲ။ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုကိုေခၚၿပီး
ကုလုိ႔မရႏုိင္ေတာ့
ဘူး။ ဒီေတာင္ က ေက်ာ္ႏိုင္ မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
အသည္းေျခာက္တာလြန္ေနၿပီလို႔
ေျပာပါေတာ့ တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အသည္း
မာသြားခဲ့ၿပီေပါ့။
ေနာက္တစ္ရက္
သြင္းေနတဲ့ေဆးေတြ အကုန္ရပ္ အိမ္ ကို
ျပန္လာခဲ့ၾကရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘာမွ မသိဘူး။ အိမ္ေရာက္ေတာ့
လူနာလာေမးတဲ့
သူေတြကေတာ့ မ်ားတယ္လုိ႔ေတာ့ ထင္သား။ အဲဒီထဲ မွာ
ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စကားေတြက
သိသင့္ေနၿပီ။ ပထဝီဦးကိုကို က ငါ့ညီ
မင္းတာဝန္ေက်ခဲ့ပါတယ္ကြာတဲ့။
လက္ကို ဆြဲၿပီး ႏႈတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္
တစ္ေယာက္က
အစ္မ ေဒၚခင္ေဌး (အေရွ႕တုိင္းဇာတ္) ငါ့ေမာင္ ၾသစေၾတးလ်
မွာ
ဆရာေတာ္ေဟာ တဲ့ ေခြေလးဖြင့္ၿပီး တရားေလးမွတ္ေနပါတဲ့။ သူတို႔
ကၽြန္ေတာ့္ကို
သတ္မွတ္ လိုက္ၾကၿပီေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုခ်စ္စရာ (လူရႊင္ေတာ္)က ထုိင္းကိုသြားဖုိ႔ အႀကံေပးခ်ိန္
မိသားစုကလည္း
ထုိင္းမွာ ကုဖို႔ အားသန္ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ဘန္ေကာက္ေဆး႐ံုႀကီးကို ကၽြန္ေတာ့္အမ်ဳိးသမီးနဲ႔
တပည့္ ခင္ေမာင္တင့္တို႔
အကူအညီ
နဲ႔ ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူတစ္ပါးတုိင္းျပည္ကို ေရာက္လုိ႔
ျပင္ပအသြင္သ႑ာန္ေတြ
တိုးတက္ လြန္းေတာ့ ကုသေရးမွာ အားကိုးမိတာ
ဝန္ခံပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမန္မာႏုိင္ငံက ဆရာဝန္ႀကီး မ်ား
ေပးတဲ့ေဆး
ဆက္ေသာက္ပါတဲ့။ အသည္းလဲဖုိ႔ လုိသလားလို႔ေမးေတာ့
အသည္းသာ
A, B, C အဆင့္ေတြ ရွိတဲ့အထဲမွာ B နဲ႔ C ၾကားအဆင့္မွာ
ေရာက္ေနပါတယ္တဲ့။
အခုမလဲပါနဲ႔အံုး လိုအပ္လုိ႔ လဲရင္ လည္း
ထုိင္းကိုမလာခဲ့ပါနဲ႔
အဲဒီမွာက ထုိင္း လူမ်ဳိးျခင္းသာ ဖလွယ္ေပးတာပါတဲ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္
ဘာမွ မလုပ္ရဘဲ စစ္ေဆး႐ံုနဲ႔ ဘဲ ေအာင္ျမင္စြာ
ျပည္ေတာ္ျပန္ခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ အိမ္မွာ အသည္းအားေဆးေလးစားၿပီး
နားေနတုန္း
ေတြ႕ပါၿပီ။ အသည္းေရာဂါ အေၾကာင္း စာအုပ္ေတြေရးေနလုိ႔
လူသိမ်ားေနတဲ့
သူငယ္ခ်င္း အသည္းဆရာဝန္။ သူငယ္ခ်င္း မွ
ငယ္သူငယ္ခ်င္းဗ်။
ေဒသေကာလိပ္မွာ တစ္ႏွစ္ထဲ အတူတက္ခဲ့တာ။
အားရွိသြားတာ
ေပါ့။
သူငယ္ခ်င္း ကုိယ္ ကုေပးပါမယ္ဆိုၿပီး တစ္လေလာက္ကုလုိက္တာ
တစ္ေန႔မွာေတာ့
သူငယ္ခ်င္း မေျပာရင္ လည္း ကုိယ့္အျပစ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ မင္းကို
ကုလို႔မရႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔
ေျပာခ်င္တာ ၾကားလုိက္ ရပါတယ္။ အသည္း
လဲလုိက္ရင္ေတာ့
ရႏုိင္ေသးတယ္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္တင္းၿပီးေတာ့ ငါ ဘယ္
ေလာက္ေန
ရအံုးမလဲကြာလို႔ ေမးေတာ့ ဒါလည္း မေျပာႏုိင္ဘူး။ မင္း အခု
ေသြးအံရင္
အခုသြား ေတာ့မွာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မသိေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကို
ဘယ္လိုျပန္ေရာက္မွန္း မသိလုိက္ ေတာ့ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး
အိပ္ယာေပၚ
မွာ အခ်ိန္ျပည့္ စိတ္ဖိစီးမႈနဲ႔အတူ ေနရပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ
ဘဝကို ဘယ္လို ကူးမလဲ ဆုိတာကလြဲလုိ႔
ဘာမွမရွိေတာ့ပါ။
အိႏၵိယက (Apolo) ေဆး႐ံုက Mr. ဂုတ္တား ဆိုတဲ့
ဆရာဝန္ႀကီး
လာလို႔ တစ္ခါျပလုိက္ပါေသးတယ္။ အသည္း ကို ရက္ပုိင္းအတြင္း
အျမန္ဆံုး
လဲပါတဲ့။ (CT) ႐ုိက္ၾကည့္ လုိက္ေတာ့ "Cirrhosis of Liver Portal
Hypertension"
တဲ့ အသည္းေျခာက္လို႔ Portal Vein ဆိုတဲ့ အသည္း
ကိုသြားတဲ့
အေၾကာႀကီးပိတ္ ၿပီးေတာ့ ေရာင္ေနပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္
ဘာလုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္က မိသားစုလည္း
ေငြကုန္၊
လူပန္း၊ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိၾကေတာ့ ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေစတနာ၊
သူတို႔ေမတၱာက
အိႏၵိယကိုသြားၿပီး အသည္းလဲေပး ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့
အဲဒီလုပ္ငန္းက
သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္ကုန္မယ္၊ ေအာင္ ျမင္ရင္
ေကာင္းတယ္၊
မေအာင္ျမင္ ရင္ နစ္နာမႈေတြ မ်ားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္
လုပ္မွာပဲဆိုၿပီး
အသည္းအလွဴခံတဲ့ စာရြက္ေတြ လုိက္ကပ္ပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို
အကူအညီေပးေစာင့္ ေရွာက္ဖုိ႔ ညီမ ေဘဘီ၊ အစ္မႀကီး မေဒၚလီနဲ႔
တပည့္
ကိုေက်ာ္ျမ တို႔ ရန္ကုန္ကို ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ လုပ္ဖို႔ သြားၾကပါၿပီ။ ကံ
အလြန္ေကာင္းပါတယ္။
အသည္း အလွဴရွင္ (၁၀) ေယာက္ထဲက ရမဲ့သူ
ေဆးစစ္တာ
ငါးေယာက္ေတာင္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ နန္းေငြၾကည္
ကလည္း
မထိန္းႏုိင္ေအာင္ ပ်ာယာခတ္ၿပီး ေဗဒင္ဆရာေတြဆီ
သြားေနရရွာသည္။
ကၽြန္ေတာ့္
က်န္းမာေရးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးလာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေတြဟာ
မဲၿပီး အကြက္ေတြျဖစ္လာပါၿပီ။
အေရျပားေတြကလည္း
ငါးေတြရဲ႕ အေၾကးခြံေတြ လို ျဖစ္ လာပါၿပီ။ ေျခ
ေထာက္ေတြ
က လည္း ေရာင္လုိက္တာ၊ ဆင္ေျခေထာက္
ေရာဂါသည္ေတြအတုိင္းပဲ။
စကား လည္း ေကာင္းေကာင္း မေျပာႏုိင္ေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္
လုပ္ႏုိင္တာေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းေလးထဲ မွာ ေဘာဇဥ္သုတ္
ကို
ထည့္ၿပီး မျပတ္တမ္း ဖြင့္ေနေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့
ဦးသိန္းေဆာင္ရဲ႕အစီအစဥ္နဲ႔
ဦးေစာဝင္းထြန္း တုိ႔ ညလံုးေပါက္ပရိတ္ေတြ
လာရြတ္ေပးေနၾကပါၿပီ။
ေနာက္ေန႔မနက္မွာ ရန္ကုန္က ျပန္ လာတဲ့ မေဒၚလီရဲ႕
တုိက္တြန္းခ်က္နဲ႔
ေက်ာက္ဆည္နားက တမုတ္ေရႊဂူႀကီးဘုရားကို ကၽြန္ေတာ္
အိပ္ၿပီး
လုိက္သြားပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ရဲ႕ေရွ႕မွာ
နံရံကိုမွီၿပီး
"တပည့္ ေတာ္ ဒီႏုိင္ငံမွာပဲ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ လို႔
အဆင္ေျပပါရေစ
ဘုရား" လုိ႔ ႏႈတ္က အသံထြက္ ေလွ်ာက္ၿပီး
အာ႐ံုေနလုိက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ လာခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီေန႔မွာပဲ
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၃၀) ေလာက္က စာသင္ေပးခဲ့ဘူးတဲ့ ယခု မိုးေကာင္း
တုိက္
ျမစိမ္း ေက်ာင္း ဆရာေတာ္က ဒကာႀကီး ေနမေကာင္းဘူးၾကားလုိ႔
လာၾကည့္ခ်င္တယ္လုိ႔
ဖုန္းလွမ္းဆက္ပါ တယ္။ ကားလႊတ္ေပးပါမယ္ ဘုရားလုိ႔
ေလွ်ာက္ေတာ့
ကားမလိုဘူး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ လာမယ္ ဆိုၿပီး
ေရာက္လာပါတယ္။ဆရာေတာ္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့
အေတာ္စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔
မျဖစ္ေသးပါ ဘူး အားမေလွ်ာ့ နဲ႔ က်ဳပ္
စီစဥ္မယ္ဆိုၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မၾကားဘူး၊ တစ္ခါမွ မသိဘူး။ တစ္ခါမွ
မၾကား
ဘူးေသာ ေဒါက္တာေအာင္မင္း ဆိုေသာ ဆရာကို မႏၱေလးအျမန္လာရန္
ရန္ကုန္သုိ႔
ဖုန္းနဲ႔ ဆက္၍ ေခၚပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ထံသုိ႔
ဆရာ ေနာက္တစ္ရက္မွာ ဆရာေတာ္နဲ႔အတူ
ေရာက္လာပါတယ္။
ဆရာပံုက ဆရာဝန္ နဲ႔လည္း မတူဘူး။ အေတာ္႐ိုးတယ္။
လက္ေကာက္ဝတ္မွာ
စိတ္ပုတီးေလးပတ္ထားတယ္။ ကန္ေတာ့ေနာ္
ေတာေက်ာင္းဆရာေလး
အတုိင္းပဲ ေရာက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္
ေသြးစစ္ထားတာေတြ
(CT) ႐ိုက္ထားတာေတြ ကို အကုန္ယူၾကည့္၊
စာရြက္ေပၚမွာ
(Graph) ေတြဆြဲနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ကို
ဆရာေဒါက္တာေအာင္မင္း
က ဆရာလုိ႔ ျပန္ေခၚပါတယ္။ သူ ေျပာတာက
ဆရာမပူနဲ႔
ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး။ အိႏၵိယမွာလည္း အသည္းသြားမလဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ဆရာ့ကို
ကုမယ္ ငါးရက္ေနရင္ ဆရာ သိသာမယ္ (၁၀) ရက္ေနရင္
ေဘးလူေတြပါသိမယ္။
တစ္လျပည့္ရင္ ေသြး ျပန္စစ္ၾကည့္လုိက္ပါတဲ့ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ထခုန္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ဝမ္းသာသြားခဲ့တာေပါ့။
သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္
အကုန္ခံ အိႏၵိယ သြား၊ အသည္းလဲ ေအာင္ျမင္၊
မေအာင္ျမင္
ဘာမွန္းမသိဘဲ ေသေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ ျဖစ္ေနတာ ဝမ္းမသာဘဲ
ေနပါ့မလား။
ကၽြန္ေတာ္က အတြန္႔တက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္မေသဖုိ႔
ဆရာတာဝန္ယူရဲလား
လို႔ေမးေတာ့ ရယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အာမခံပါတယ္ဗ်ာတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္
လူႀကီးေတြေျပာခဲ့တဲ့ အေပ်ာ္ဆံုး ေန႔ သံုးေန႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖူးပါတယ္။
အဲဒီေန႔ကေတာ့
ဟိုသံုးေန႔ ထက္ ပိုမယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆရာ
ေဆးစထိုးပါတယ္။
တစ္လံုးပဲ သူကုိယ္တုိင္ ထိုးတာ က်န္တာ ကို ကၽြန္ေတာ့္
တူမ
ဆရာမေအးဝင္းသန္း ကိုေခၚၿပီး ထိုးခုိင္းတာ။ မနက္တစ္လံုး၊ ညတစ္လံုး၊
လက္ေမာင္း
မွာ ထိုးတာ (၅) ရက္ျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ့္ၿခံဝင္းထဲ ကၽြန္ေတာ္
လမ္းေလွ်ာက္ေနပါၿပီ။
(၁၀) ရက္ ျပည့္တဲ့ေန႔ မွာ ကၽြန္ေတာ္ၿမဳိ႕ထဲမွာ
ကုိယ္တုိင္ေမာင္းၿပီး
ကားနဲ႔ေလွ်ာက္သြားေနတာကို သိလူတုိင္း အံ့ၾသ တဲ့
အၾကည့္နဲ႔
ၾကည့္ေနၾကပါၿပီ။ (၂) လျပည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို
တစ္ရက္ႏွစ္လံုးထိုးရာက
ေန တစ္ရက္ တစ္လံုးေလွ်ာ့လုိက္ပါတယ္။
ေသြးျပန္စစ္ခုိင္းပါတယ္။
ေသြးျပန္စစ္ခုိင္းပါတယ္။ (Ultra-sound)
ျပန္႐ုိက္ခုိင္းပါတယ္။
(Ultra-sound) မွာ အသည္းေျခာက္တာလည္း မေတြ႕ရ
ေတာ့ပါဘူး။
(Portal Vein) လည္း ပိတ္ၿပီး (21 mm dilated)
ေရာင္ေနရာကေန
(14 mm dilated) ဆိုၿပီး ေရာင္တာ ေလ်ာ့သြားပါတယ္။
WBC
(ဒဗလ်ဴဘီစီ)၊ HGB (အိပ္ခ်္ဂ်ီဘီ)၊ PLT (ပလိပ္လက္) နဲ႔ Albumin
(အယ္ဗ်ဴမင္)
ေတြ အားလံုးလည္း (Normal) ဆိုၿပီး ေသြးအေျဖေတြ ထြက္လာ
ခဲ့ပါၿပီ။
ေသြးအေျဖ မွာလည္း ျပန္ေကာင္းသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အတန္းေတြမွာ
လည္း
ပံုမွန္ စာျပန္သင္ေနပါၿပီ။ မာခဲ့တဲ့ အသည္းႀကီးလည္း ျပန္ေပ်ာ့ၿပီး
ေသြးေက်ာလည္း
ပံုမွန္ပြင့္ၿပီး ဘယ္ေျခ ေထာက္မွာလည္း မေရာင္ေတာ့ ပါဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္
အံ့ၾသလြန္းလုိ႔ ဆရာ ဘယ္လိုကုတာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့
ညီအစ္ကိုလိုျဖစ္ေနတဲ့
ဆရာက (Cell Therapy) ဆဲလ္ ကုထံုး နဲ႔ ကုတာပါတဲ့။
ပ်က္ေနတဲ့
အသဲ (Cell) ေတြကို ဖယ္ထုတ္ ၿပီး (Cell) အေကာင္းေတြ အသစ္
ဖန္တီးတာလုိ႔
ေျပာပါတယ္။ အသစ္ဖန္တီးတဲ့ ေနရာမွာ ကေလး အခ်င္းကို
သံုးၿပီးေဖာ္ထား
တဲ့ ေဆးကို သံုးေၾကာင္း (WHO) က
အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ေဆးျဖစ္ေၾကာင္း
ကေလးတစ္ေယာက္ ကို မိခင္ရဲ႕ဝမ္းတြင္းမွာ
(၉)
လ (၁၀) လ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေသာ အခ်င္းရဲ႕ တန္ဖိုးႀကီးေၾကာင္း၊
ေဆး
ရဲ႕အမည္ကိုက (LAENNEC) ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္
အလြန္ပဲ
အံ့ၾသေက်းဇူးတင္ မိေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔ တစ္ႀကိမ္မွာလည္း မကန္ေတာ့ရေသးလုိ႔ ဆရာ
ေဒါက္တာေအာင္
မင္းကို ကန္ေတာ့ ပါရေစလို႔ ေျပာေတာ့ ဆရာက
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔ အုန္းသီး သြားဝယ္ လုိက္ပါတဲ့။ အံ့ေရာ ဗ်ာ။
ဆရာဟာ
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွမထင္မွတ္ပါေသာ ေနာက္ထပ္ဘယ္လိုမွ တူတာ
မရွိႏုိင္ေတာ့
ပါေသာ ကၽြန္ေတာ့္ေက်းဇူးရွင္ အသက္သခင္ပါဘဲဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ လူသားတုိင္း ဘုရားတန္ခိုး၊ တရားတန္ခိုး၊ သံဃာတန္ခိုးေၾကာင့္
အစြမ္းထက္ေသာ
ဆရာမ်ား၊ ေဆးဝါးမ်ား ေတြ႕ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။
"ဘီပိုး
စီပိုးေၾကာင့္ ေသတတ္သလား။"
(B)
ပိုးေတြ႕ရင္ ေသတတ္လား။ (C) ပိုးေတြ႕ရင္ ေသတတ္လား။
လူနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၊
မ်က္ႏွာ ငယ္ေလးေတြနဲ႔ အားကိုးတႀကီး ေမးတာကို
ေတြ႕ဖူးၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲတင္းတင္းေျဖပါ့မယ္။ (B) ပိုးေတြ႕လို႔လည္း မေသႏုိင္ပါဘူး။ (C)
ပိုးေတြ႕လို႔လည္း
မေသႏုိင္ ပါဘူး။ မင္းက ဆရာဝန္လားလုိ႔ ေမးခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္
ဆရာဝန္
မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေရာဂါ ကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာ
ကုိယ္တုိင္ခံစားၿပီး
အေတြ႕အႀကဳံေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အၿခိမ္းအေျခာက္ခံ လက္တည့္
အစမ္းခံၿပီး
ဆရာဝန္ႀကီးအခ်ဳိ႕ထံက ေဆးဖိုးေရာ ဝါးခပါ အကုန္အက်ခံၿပီး
သင္ယူေလ့
လာခဲ့ရတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္
သိသေလာက္ကေတာ့ ပထမအဆင့္ (B) ပိုး၊ (C) ပိုးေတြ႕႐ံုနဲ႔
ဘာမွမျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။
ဒုတိယအဆင့္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာလာမွ
အသည္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ
စပ်က္ၿပီး အသည္းအနည္း
ငယ္ေျခာက္လာတာပါ။
ဘာမွမျဖစ္ႏုိင္ေသးပါ။ အဲဒီေနာက္ တတိယအဆင့္မွာ
အသညး္ေျခာက္
တာ ပုိဆိုးလာတာေပါ့။ အဲဒီေနာက္ (Portal vein) လို
ေသြးေၾကာေတြ
စပိတ္ၿပီး ေျခေထာက္ စ ေရာင္လာတယ္။ စတုတၳအဆင့္မွာမွ
အသည္းကင္ဆာေရာဂါ
စျဖစ္လာတာ ေနာက္ဆံုး ပဥၥမဆင့္ မွာေတာ့
ကင္ဆာဆဲလ္ေတြ
ပ်ံ႕ကုန္တယ္လုိ႔ သိထားရတာ။ စတုတၳအဆင့္ေလာက္ထိ
ကုလို႔ႏုိင္ပါ
တယ္။
ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆိုရင္ ဘာမွမျဖစ္ေသးလည္း (B)
ပိုးနဲ႔
(C) ကို စစ္သင့္ တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က မစစ္ဘဲ ထားၾကတာ
အျခားတစ္ခုခုျဖစ္လို႔
စစ္မွသိေတာ့ နည္းနည္း လြန္ကုန္တယ္။ ကုရတာ
ခက္တာေပါ့။
အဲဒီ ပထမအဆင့္ (B) နဲ႔ (C) ပိုးေတြ႕႐ံုကေတာ့ ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ (interferon)
အဲဒီ ပထမအဆင့္ (B) နဲ႔ (C) ပိုးေတြ႕႐ံုကေတာ့ ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ (interferon)
ဆိုတဲ့
ပိုးသတ္ ေဆးထိုးလည္း ရတယ္။ အသည္းမပ်က္ေသးေတာ့ ခံႏုိင္တယ္။
အျခားပိုးသတ္ေဆးေတြလည္း
ေပၚကုန္ၿပီ။
ဒုတိယအဆင့္ ပိုးေတြ႕လို႔၊ အသည္းနည္းနည္း ေျခာက္လာရင္ မေၾကာက္နဲ႔
ဘာမွမျဖစ္ဘူး။
အသည္း လုပ္ေဆာင္ခ်က္ (LFT) မမွန္ရင္ေတာ့ (interferon)
သြားမထိုးနဲ႔
မခံႏုိင္ျဖစ္တတ္တယ္။ အသက္ ဆံုး႐ႈံးၾကတာ ဟာ မွားၿပီး
ပိုးသတ္ေနၾကလို႔
ေသကုန္ၾကတာ။ အရင္ဆံုး အသည္းကို ေကာင္းေအာင္
ျပင္ဆင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ လက္ေတြ႕ ကေတာ့ (LAENNEC) ဆိုတဲ့ ေဆးဟာ
အသည္း
လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေကာင္းေအာင္ ေဆာက္ရြက္တဲ့ ေဆးထဲမွာ
သူ႔ကိုမွီတဲ့ေဆး
မေတြ႕ဘူးေသးဘူး။ အဲဒီေဆးထိုးကာ (LFT) အကုန္
ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္တာ
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ အပါအဝင္ လူငါးဆယ္ ေက်ာ္ ကုိယ္ေတြ႕
ပါပဲ။
ဒီအခ်ိန္ မွာေတာ့ လူနာဘက္က ဂ႐ုစုိက္ေနရၿပီး ဝမ္းလံုးဝအခ်ဳပ္မခံနဲ႔။ ဖ်ား
ရင္လည္း
(paracetamol) ပါရာစီတေမာ ပါဝင္တဲ့ အုပ္စု ဘယ္ေဆး မွ မသံုးနဲ႔။
ပ႐ုပ္ပါတဲ့
႐ွဴေဆး လိမ္ေဆးေတြကို မသံုးနဲ႔။ အံ့ၾသစရာကေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ
အစိမ္း
မစား ရပါဘူး။ ပဲႀကီး ပဲက်ား မစားရပါဘူး။ (Alvolac) ဆိုတဲ့
ဝမ္းႏႈတ္ေဆးကလြဲလို႔
ဘယ္ဝမ္းႏႈတ္ေဆးမွ မစားရပါဘူးဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ
ေမာလာတတ္ပါတယ္။
ေျခေထာက္ေတြ စေရာင္လာ တတ္ပါတယ္။
အသည္းပံုမွန္
ျပန္ျဖစ္လာၿပီ ဆိုမွ ပိုးကိုသတ္ပါ။ ကုိယ္ႀကဳိက္တဲ့နည္းနဲ႔ သတ္ပါ။
ပန္းဝတ္မႈံနဲ႔လည္း
ပိုးေကာင္ အေရအတြက္ ေလွ်ာ့ခ်တတ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က
ကုိယ့္ကိုကုိယ္ အနားယူျခင္း ဟာ အေကာင္း ဆံုးေသာ
အသည္းကုသျခင္းလုိ႔
သိၿပီး တတ္ႏုိင္သမွ် လႈပ္ရွားမႈ နည္းေအာင္ေနပါ။
ဆုိင္ကယ္မစီးပါနဲ႔။
ခါးေလ့က်င့္ ခန္း မလုပ္ပါနဲ႔။ ပက္လက္ကုလားထုိင္မွာ
မထုိင္ၾကပါနဲ႔။
ဒီအေျခ အေနမွာ သတိနဲ႔ေနရင္ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မလိုေသးပါဘူး။
တတိယ အဆင့္ အသည္းပိုေျခာက္လာရင္လည္း (B) ပိုး (C) ပိုးကို
အဓိကမထားပါနဲ႔။
အသည္းကို အဓိက ထားၿပီး ျပင္ရပါတယ္။ အဲဒီ
အဆင့္ေရာက္ရင္ေတာ့
နည္းနည္းစိုးရိမ္ရပါတယ္။ လစဥ္ (Ultra Sound)
႐ုိက္ပါ။
(Alphafetoprotein) ကို စစ္ေပးပါ။ ကင္ဆာေရာဂါဘက္ကို ကူးမွာ
စိုးရိမ္
ရလို႔ပါ။
(Ultra
Sound) မွာ အစက္အေပ်ာက္ေပၚရင္ သို႔မဟုတ္ (Alphafetoprotein)
တက္လာရင္
ဆရာ ဝန္နဲ႔ အျမန္ တုိင္ပင္ပါ လိုအပ္သလို ကုယူပါ။ (LAENNEC)
ဆိုတဲ့ေဆးကေတာ့
ကင္ဆာစတဲ့ အဆင့္ေလာက္ အထိကေတာ့
ကုလို႔ရတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္ကေတာ့ အေရးႀကီးဆံုး အခ်ိန္လုိ႔
ေျပာရလိမ့္မယ္။
(LFT) ကိုလည္း မၾကာမၾကာစစ္ၿပီး လိုအပ္တာေလးေတြကို
ဆရာဝန္နဲ႔
ကုသရင္ မေသႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။
ဒီေနရာမွာ
ဆရာဝန္ေတြလို တတ္စရာမလိုေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္ နည္းနည္းေတာ့
သိထားသင့္
တာ ေလးေတြက (WBC) ဆိုတာ ေသြးျဖဴဥကို ေျပာတာပါ။ (WBC)
က်လာတယ္ဆိုရင္
ေသြးျဖဴဥနည္း သြားတာပါ။ (H.G.B) ဆိုတာ
ေဟာမိုကလိုဘင္
ေသြးအနီေရာင္ကို ညႊန္းတာပါ။ သူနည္းရင္ ေသြး
သြင္းရပါလိမ့္မယ္။
(PLT) ပလိပ္လက္ဆိုတာက ေသြးထြက္မႈကို တားဆီးေပးတဲ့
ေသြးဆဲလ္တစ္
မ်ဳိးကို ေျပာတာပါ။ ပလိပ္လက္ေတြ တအားက်လာရင္
ေသြးအန္တတ္ပါတယ္။
(Albumin) အယ္(လ္)ဗ်ဴမင္ဆိုတာက အသည္းမွသာ ထုတ္ေပးေသာ မရွိမျဖစ္
လိုအပ္တဲ့
ပ႐ိုတင္း ဓာတ္ပါ။ အယ္(လ္)ဗ်ဴမင္ကိုေတာ့ အလြန္မက်ေအာင္
ေဆးသြင္းေပးလုိ႔ရပါတယ္။
(Bilirubin) ဘီလီ႐ူဘင္ဆိုတာ အဝါေရာင္ဓာတ္ကို
ေခၚတာပါ။
ဆီးနဲ႔ ဝမ္းေတြက စြန္႔ထုတ္ေပးတတ္ပါတယ္။ အင္ဇုိင္ (AST) (ALT)
ေတြ
အထြက္မ်ားရင္လည္း အသည္းဆဲလ္ေတြ အပ်က္မ်ားေနတာပါ။ ဂ႐ု
စုိက္ရမွာက
အင္ဇုိင္းေတြ ေသြးတြင္းမတတ္ရင္လည္း ပ်က္စရာ
အသည္းဆဲလ္မရွိေတာ့လုိ႔
ျဖစ္ တတ္တာလည္း သိထားရပါမယ္။
(Alphafetoprotein)
ဆိုတာ ကင္ဆာျဖစ္ရင္ ထြက္လာတတ္တဲ့ (protein)
အသားဓာတ္ကို
မထိန္းႏုိင္ဘဲ ဝမ္းဗုိက္ အတြင္းမွာ (Free Fluid)
အသံုးမက်ေသာ
အရည္ေတြမ်ားလာၿပီး ဗုိက္ ေဖာင္းလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါကို
ေရဖ်င္း
စြဲတယ္လို႔ ေခၚၾကတာပါ။ အသည္းဟာ ေက်ာက္ကပ္နဲ႔ လည္း
ဆက္ေနတာမို႔
(Creatinine) ခရစ္တနင္း ကိုလည္း မၾကာ မၾကာ စစ္ေပးပါ။
အသည္းေဝဒနာရွင္မွန္ရင္ ေရွာင္ရန္ကေတာ့ ရွိတယ္ေနာ္။ ဆရာကုိယ္တုိင္
ကၽြန္ေတာ့္ကို
တားျမစ္ ထားတာေတြကေတာ့
(၁)
အဆီ
ဝက္သား၊ ဘဲသား၊ အုန္းႏို႔၊ ဒန္ေပါက္၊ ေထာပတ္၊ မလိုင္၊ ေရခဲမုန္႔၊ စားအုန္းဆီ၊
အမဲသား၊
ကၽြဲသား၊ ဝမ္းတြင္းသား၊ ျပည္ႀကီးငါး၊ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥ၊ ငံုးဥ၊ အႏွစ္မ်ား၊
ၾကက္အေရခြံ
(၂) အစပ္
ျငဳပ္သီးမႈန္႔၊ အစပ္လြန္ကဲ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴစိမ္း
(၃) ျငဳပ္ဆီ၊ အေရာင္တင္မႈန္႔၊ အေရာင္ပါေသာကိတ္မုန္႔၊ ေရခဲမုန္႔၊ ေဖ်ာ္ရည္
(၄) အသားေျခာက္
ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္၊ ဂ်ီသား၊ ဆတ္သားေျခာက္၊ အမဲေျခာက္၊ ၾကက္အူေခ်ာင္း၊
ဝက္အူေခ်ာင္း
(၅) အသင့္စားႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားေသာ အစာမ်ား
(၅) အသင့္စားႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားေသာ အစာမ်ား
ေကာ္ဖီမစ္၊ ေကြကာ၊ ေခါက္ဆြဲ၊ ၾကာဇံသုပ္၊ အသားဗူးမ်ဳိးစံု၊ အခ်ဳိမႈန္႔၊
အခ်ဳိရည္ဗူး၊
အေအးပုလင္း
(၆) မႈိတတ္ေနေသာ အစား
ဆန္ေဟာင္း၊ ေပါင္မုန္႔၊ ပလပစတစ္ျဖင့္ ထုတ္ထားေသာ ယိုမ်ဳိးစံု
(၇) အလြန္ပူေသာ / ေအးေသာ အစာ
အလြယ္တကူ မေသာက္ႏုိင္ေသာ ဟင္းရည္ပူ ေသာက္လွ်င္
ေခါင္းကုိက္ေအာင္ေအးေသာ အေအးပုလင္းမ်ား
(၈) ပ႐ုပ္ပါေသာ ႐ွဴေဆး၊ လိမ္းေဆး၊ အနံ႔ခဲမ်ား
(၉) ပလက္ ကုလားထုိင္ မထုိင္ရ
(၁၀) ခါးေၾကာ၊ ဗုိက္ အႏွိပ္အနင္းမခံရ
(၁၁) Paracetamol (ပါရာစီတေမာ)
(၁၂) ပဲႀကီး၊ ပဲက်ား
(၁၃) သံပုရာ၊ ေရွာက္၊ ဂရိတ္ဖု႐ု
(၁၄) ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားမႈ မဟုတ္ေသာ အားေဆးမ်ား၊ ေသာက္ျခင္းတုိ႔ဟာ
အသည္းေရာဂါ
ရွိေန သေရြ႕ ေရွာင္ရမွာပါ။
စတုတၳအဆင့္
ကင္ဆာ စ႐ံုေလးစတဲ့ ဒီအဆင့္တင္ျဖစ္ေနတဲ့
အသည္းေဝဒနာရွင္ေတြ
မေသႏုိင္ပါ။ ဒီထက္လြန္လာ လို႔
အဆင့္ေက်ာ္လာရင္ေတာ့
ဘယ္သူမွ တာဝန္မယူႏုိင္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္သြား
ပါလိမ့္မယ္။
အသည္းေရာဂါျဖစ္ရင္ အစာလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ အူလမ္းေၾကာင္း
တြဲၿပီးျဖစ္တတ္တယ္။
ဘာမွ မျဖစ္ခင္ မွန္ေျပာင္းၾကည့္ၿပီး လိုအပ္တဲ့ ကုသမႈကို
ႀကဳိၿပီး
ခံယူထားပါ။ အသည္းေၾကာင့္ ေသြးအန္တာ ေသြးဝမ္းသြားတာ
မဟုတ္ဘူး။
တဆင့္ခံျဖစ္တဲ့ အစာအိမ္နဲ႔ အူလမ္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တာပါ။
ကၽြန္ေတာ္
အလြန္အကၽြံျဖစ္ရာကေန အခုအေျခအေနေကာင္း သြားတဲ့
အထိေတာ့
ေသြး လည္း မအန္ဘူး၊ ေသြးဝမ္းလည္း မသြားဘူး။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုကုေပးတဲ့
Dr ေအာင္မင္း ရဲ႕ေက်းဇူးပါ ဘဲ။ ဆရာက
ကၽြန္ေတာ့္အသည္းကို
(Cell Therapy) ဆဲလ္ကုထံုးနဲ႔ေပးၿပီး (interferon)
မထိုးဘဲ
ပိုးကို ကုန္ေအာင္ သတ္ေပးလုိက္တာပါ။
ဒါေၾကာင့္
သိထားတာေတြကို သတိနဲ႔ေနရင္ (B) ပိုးေၾကာင့္လည္း မေသႏုိင္ပါ။
(C)
ပိုးေၾကာင့္ လည္း မေသႏုိင္ပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲေျပာပါရေစ။
ဘယ္သူၿခိမ္းေျခာက္လုိ႔မွ
မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔။ (B) ပိုးနဲ႔ (C) ပိုးေၾကာင့္
မေသေစရဆိုတဲ့
ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္၊ လူရႊင္ေတာ္ ဦးခ်စ္စရာ၊
ဦးေသာင္းထြန္း
(ေအာင္သူကေဖး)၊ ဦးေစာခုိင္ (Upper Myanmar) တို႔ Dr
ေအာင္မင္း
၏ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ မႏၱေလးၿမဳိ႕တြင္ အသည္းေရာဂါ
အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕
ဖြဲ႕စည္းလုိက္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း
ေကာင္းပါးလုိက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႕ကို
မည္သူမဆို လစဥ္ (၁၀၀၀) က်ပ္ Hepatic
အသည္းအတြက္
ထည့္ဝင္ႏိုင္ဖို႔ (1000+H) အမည္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းလိုက္ပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္က
ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တုိင္း ကို ပိုးစစ္ေပးျခင္း၊
အသည္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္
စစ္ေဆးေပးျခင္း၊ (Ultra Sound) ႐ုိက္ေပးျခင္းမ်ားကို
စတင္လုပ္ေဆာင္ၿပီး
လွဴဒါန္းမႈ လံု႔ေလာက္ပါက ေဆးဖိုး မတတ္ႏုိင္သူမ်ားကိုပါ
(B)
ပိုး (C) ပိုးႏွင့္ အသည္းေရာဂါကို အခမဲ့ ကုသေပးၾကမယ္လို႔
ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။
ဘယ္သူမဆို လာေရာက္ ကူညီပါဝင္ဖို႔လည္း
ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ (B) ပိုးေၾကာင့္
မေသေစရ၊
(C) ပိုးေၾကာင့္ မေသေစရလုိ႔။
အသည္းေရာဂါျဖစ္တဲ့သူတုိင္း မေသေစရ
ေစာေနဝင္း
(႐ူပေဗဒ)
ပင္းယ မဂၢဇင္း အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၁)၊
မတ္လ၊ ၂ဝ၁၃
.
Posted by SHWE ZIN U at 7:42 AM
Labels: ပန္းသတင္း (၂ဝ၁၃)
Credit to:
https://www.facebook.com/photo.php?
fbid=406856269502722&set=a.306700879518262.1073741827.100005350564409&type=1
Subscribe to:
Posts (Atom)
